ΚΑΘ ΟΔΟΝ  

    ΑΝΤΙ-ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

    Αχός βαρύς ακούγεται πολλά ντουφέκια πέφτουν!

    Το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο απειλεί να διχάσει μετά τα κόμματα, που ήδη τα έχει διχάσει και την κοινωνία.

    Τι είναι ρατσισμός; Σύμφωνα με το λεξικό Μπαμπινιώτη ο Ρατσισμός ορίζεται ως : Η κοινωνική ή πολιτική ή φυλετική  πρακτική διακρίσεων η οποία βασίζεται στο δόγμα της ανωτερότητος μιας φυλής, εθνικής ή κοινωνικής ομάδος και στην καλλιεργημένη αντίληψη των μελλών της  ότι οφείλουν να περιφρουρήσουν την αμιγή σύσταση , την καθαρότητα της ομάδος τους καθώς και τον κυριαρχικό τους ρόλο  έναντι των υπολοίπων, εθνικών, φυλετικών, κοινωνικών  ομάδων που θεωρούνται από αυτούς κατώτερες !

  Θεωρητικά θα έλεγε κανείς ότι ο νόμος είναι σωστός. Το πρόβλημα νομικό στη βάση του, είναι, ΤΟ ΠΩΣ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ κανείς το νόμο και πόσο αμφιλεγόμενη μπορεί να θεωρήσει κανείς τον όρο διάκριση σε βάρος κάποιου άλλου. Διότι άλλο να παίρνεις ένα ρόπαλο – διάβαζε χρυσή αυγή- και  άλλο να ασκείς κριτική. Άλλο να λες δε μου αρέσεις κι άλλο να του βάζεις το πιστόλι στον κρόταφο. Ποια είναι η κοινωνική ομάδα και ποιο  το σκορποχώρι όπου ο  καθένας  συμπεριφέρεται κατά πως του κατεβαίνει, οχυρωμένος  πίσω από τον δήθεν ρατσισμό του άλλου. Ακόμα και την κατάργηση  του περί δημοσίας αιδούς αισθήματος μπορεί να τη θεωρήσει κάποιος ρατσισμό, εις βάρος της ελευθερίας του ατόμου να συμπεριφέρεται κατά πως του αρέσει ή τον βολεύει.

  Για σκεφθείτε να μιλήσετε σε  κάποια συγκέντρωση κατά της γενοκτονίας των Παλαιστινίων από τους Ισραηλινούς και να σας κάνει μήνυση  κάποιος Ισραηλίτης ότι είστε ρατσιστής θεωρώντας τους Άραβες  ανώτερη φυλή από τους Ιουδαίους. Ή γιατί όχι, να καταφερθείτε κατά των χιλιαστών που εν μέση οδώ προπαγανδίζουν τον χιλιασμό. Μια ομάδα που πιστεύει σε κάτι που εμείς οι ορθόδοξοι τη θεωρούμε παραπλανητική της θρησκείας αίρεση.

    Μα θα μου πείτε «παίρνεις ακραία παραδείγματα» Μάλιστα είναι ακραία, αλλά τα άκρα είναι που φοβούμαστε και όχι τα  πρόδηλα ή τα πασιφανή.

  Δε λέμε γι` αυτόν  που έσκισε στην πλατεία Γεωργίου τα βιβλία που μοίραζαν οι μαυροφορεμένοι οπαδοί μιας Αμερικανικής ομάδος που μοίραζε βιβλία προπαγανδίζοντας την εκκλησία του προφήτη  Τζόναθαν -ή κάπως έτσι- ενός  ατσίδα που είχε ιδρύσει «εκκλησία !» στη Βοστόνη- και μάζευαν λεφτά από αφελείς!!!

  Είμαστε κατά της βίας, αλλά υπέρ της ελευθερίας του λόγου και δη της κριτικής από όποιον και αν ασκείται.

  Για σκεφθείτε τον Βαλιανάτο να κάνει μήνυση στον Μητροπολίτη Χ διότι έκανε από άμβωνος κριτική κατά των ομοφυλοφίλων την ίδια ώρα που αυτός ή κάποιοι άλλοι βρίζουν ασύστολα την εκκλησία και τον κλήρο. Να αρχίσει και ο κλήρος να μηνύει επί ρατσισμό όσους καταφέρονται κατά του κλήρου; Ή να τολμήσει κάποιος καθηγητής ,να παρατηρήσει τη μαθήτρια που πηγαίνει στην τάξη –συγχωρήστε μου τη λέξη-ξεβράκωτη με τα σόρτς που φοράνε  στην αγορά καθώς τις βλέπουμε!!!

   Συζητάμε  φυσικά για την ερμηνεία που δίνει ο καθένας στον ρατσισμό και που το μόνο που θα καταφέρει θα είναι να τραβολογιέται στα δικαστήρια και θυμηθείτε το, οι μόνοι που θα ωφεληθούν από αυτό θα είναι οι δικηγόροι που θα καλούνται να υπερασπιστούν τον ρατσιστή ή τον αντιρατσιστή και να προσπαθούν να διαχωρίσουν τον ρατσισμό από την ξενοφοβία.

    Το επιθυμητό θα ήταν, ο νόμος να ξεκαθαρίζει σαφώς τι ακριβώς  εννοεί ρατσισμό και σε ποιες περιπτώσεις κολάζεται, διότι φοβούμαι, ότι στην ουσία φιμώνεται ο άμβωνας ο οποίος κρίνει και νουθετεί, καθ` ο έχει υποχρέωση, το ποίμνιό του κατά τον λόγο του Ευαγγελίου ή ο όποιος αρθρογράφος, ασκεί κριτική σε μια κοινωνική ή πολιτική ομάδα από τη στήλη του.

 -Τελικά, είμαστε κατά  ή υπέρ του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου;

 -Είμαστε υπέρ, αλλά με την προϋπόθεση ότι καθορίζεται σαφώς, πως άλλο χειροδικία άλλο κριτική. Άλλο ελευθερία της έκφρασης και άλλο ύβρις. Σέβομαι την ιδιαιτερότητα των άλλων  αλλά κι αυτοί το δικαίωμά μου να τους κρίνω και να προτρέπω άλλους να μην ακολουθήσουν το παράδειγμά τους. Άλλο παρανομία και άλλο εφαρμογή του νόμου όπως ορίζεται από τον νομοθέτη και εφαρμόζεται από τα όργανά του. Διότι όπως κάθε νόμος έτσι κι αυτός ερμηνεύεται από ανθρώπους που ο καθένας τους έχει τη δική του ερμηνεία. Κραυγαλέο παράδειγμα το σύνταγμα του κράτους που όσοι συνταγματολόγοι βγαίνουν στην τηλεόραση, τόσες και οι ερμηνείες που δίνουν  και μάλιστα όλοι τους είναι και  καθηγητές του συνταγματικού δικαίου. Τι άλλην χρείαν μαρτυρίας έχουμε ;

                                  Σταύρος Ιντζεγιάννης