εκκλησιολογος 13/12/14

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

   Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισαίου υποκριτές

    Η παγκόσμιος ημέρα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

στην ταραγμένη εποχή μας, αντηχεί σαν μια ειρωνεία στις εικόνες που βλέπουμε στην τηλεόραση ή διαβάζουμε  στην καθημερινή ειδησεογραφία και όπου ο άνθρωπος αποδεικνύεται για τον άνθρωπο λύκος..Lupus-κατά τον Άγγλο φιλόσοφο Τόμας Χομπς

    Να μιλάς για ανθρώπινα δικαιώματα, σε μια εποχή που καταπατούνται κατάφωρα από επίσημες κυβερνήσεις ή από ανεπίσημες επαναστατημένες ομάδες και οι οποίοι όλοι τους προβάλλονται σαν προστάτες των δικαιωμάτων του ανθρώπου ή ότι αγωνίζονται επ` ονόματί του, αποτελεί αν μη τι άλλο, έναν κραυγαλέο ηισουιτισμό κι αυτά 2000χρόνια από Σωτήρος Χριστού. Σα να μη κατάλαβε τίποτε ο άνθρωπος στο κύλημα των χρόνων από τη διδαχή Του .Σα να μην εννόησε το μήνυμα της σταυρικής Του θυσίας.

 « Περιπατώντας δε παρουσιάστηκαν  μπροστά Του δέκα λεπροί ζητώντας το έλεός Του ώστε να θεραπευθούν. Και αφού τους θεράπευσε μόνον ένας  -και αυτός Σαμαρείτης- τον ευχαρίστησε. Που είναι οι άλλοι- διερωτήθηκε ο Χριστός, Δε θεραπεύτηκαν»;

  Που είναι οι άλλοι-εγώ-εσείς-εμείς-ρωτάμε σήμερα – παγκόσμια ημέρα  των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Δεν ωφεληθήκαμε από την παρουσία του Κυρίου;

  Στη νεότερη μετά Χριστόν εποχή η προσπάθεια των ανθρώπων να προστατευθεί η ζωή, η τιμή και η αξιοπρέπεια των ανθρώπων παρουσιάζεται με τη μορφή διακηρύξεων που εστίαζονται στην παραδοχή ότι κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα στη ζωή του και στην ελευθερία να εκφράζει τις απόψεις του ή να προστατεύει την τιμή του άσχετα από το χρώμα της επιδερμίδας του, τις πολιτικές του απόψεις ή τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις. 

  Η πρώτη οργανωμένη από το επίσημο κράτος  προσπάθεια προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων του ανθρώπου,  έρχεται  από τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας στην Αμερική το 1776  χωρίς ωστόσο και να μπορέσει να γεφυρώσει τις διαφορές μεταξύ λευκών και έγχρωμων που μέχρι αυτές τις ημέρες, κρατούν σε αναστάτωση μεγάλες πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών και μάλιστα με Αφροαμερικανό πρόεδρο.

   Μια ακόμη προσπάθεια, ήρθε  με τη Γαλλική Επανάσταση, όπου με τη Συντακτική Συνέλευση στις 26 Αυγούστου  του 1789 υποτίθεται ότι οδηγούσε στην προστασία  της  ατομικής ελευθερίας και της ζωής των ανθρώπων .Αποτέλεσμα οι εκατοντάδες αντιφρονούντες –αθώοι και ένοχοι-οδηγήθηκαν  στην λαιμητόμο όπου όμως  οδηγήθηκαν και  οι ίδιοι οι αρχηγοί της (ο Μαρά, ο Δαντών και ο Ροβεσπιέρος μαζί με τους οπαδούς τους) για να επιβεβαιωθεί ότι η επανάσταση  τρώει τα παιδιά της, μόνο που κι αυτοί ήταν άνθρωποι με τα ίδια δικαιώματα που είχαν και αυτοί που τους οδήγησαν στην γκιλοτίνα. Τελικά έφεραν έναν αυτοκράτορα που αιματοκύλησε την τότε ανθρωπότητα με τις κοσμοκρατορικές του φιλοδοξίες.

  Ανθρώπινα δικαιώματα ή τάχα επιβράβευση του δόγματος «πας μη μεθ ημών καθ ημών» !!!

   Μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο η ανθρωπότητα θρηνώντας τις εκατόμβες των θυμάτων και από τις δύο πλευρές, προσπάθησε με την κοινωνία των Εθνών (Κ.Τ.Ε) να τερματίσει το μίσος (πως αλλιώς να το ονομάσει κανείς ;) του ανθρώπου για τον άνθρωπο. Αποτέλεσμα οι σφαγές  1.5 εκατομμύριο Αρμενίων και των 400 χιλιάδων Ποντίων από τους Τούρκους. Ο απαισίας μνήμης Ναζισμός  αφού αιματοκύλησε τον κόσμο έσυρε και τα  6 εκατομμύρια των Εβραίων  στα κρεματόρια (ποιος θυμαται τις σφαγές των Αρμενίων διερωτήθηκε ο παράφρων  ηγέτης του Γ Ράιχ δείχνοντας με τον πιο επιγραμματικό τρόπο πόσο ανίσχυρες είναι οι Διακηρύξεις να υπερασπιστούν τη ζωή και την τιμή και την αξιοπρέπεια η την ελευθερία της σκέψης των ανθρώπων) Να θυμηθούμε φυσικά και τη Χιροσίμα την οποία ξεχνάμε διότι απλούστατα την ιστορία τη γράφει ο νικητής και στον νικητή δε συμφέρει να τη θυμάται

    Και ο ΟΗΕ ; Άλλη μία αποτυχημένη προσπάθεια να σωθεί ο άνθρωπος από ποιόν άλλον; Από τον …άνθρωπο!

  Χρόνια τώρα παρακολουθούμε το αιματοκύλημα στην Παλαιστίνη, στο Αφγανιστάν, στη Συρία, στο Ιρακ και τελευταία του τζιχανιστές ν` αποκεφαλίζουν μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες του ομήρους τους.

   Προχθές γιορτάσαμε την παγκόσμια ημέρα  της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ποιών δικαιωμάτων και ποιας προστασίας;

   Τι έγινε  εκείνο το Αγαπάτε αλλήλους ; Πόσο γρήγορα ξεχάσαμε την «επί του  όρους ομιλία» Τι απέγινε η  προς Κορινθίους επιστολή του Παύλου για την αγάπη;  

   Ουαί ημίν Γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, μόνο που το  ημίν πρέπει να το γράφουμε με …η !!!

    Σταύρος Ιντζεγιαννης