Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014

ΓΝΩΜΗ 8/12/14



                                                ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
      ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ …ΚΑΡΜΠΟΝ
   
   Έχει ειπωθεί ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται. Πιο σωστό είναι  ότι η ιστορία αντιγράφεται με…καρμπόν, ώστε διαβάζοντας,να νομίζεις  ότι αφορά σημερινά γεγονότα. Ο Χαρίλαος Τρικούπης εφαρμόζοντας ένα ευρύ μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα αναμόρφωσε κυριολεκτικά την Ελλάδα :Διάνοιξη του ισθμού της Κορίνθου, Αποξήρανση της Κωπαϊδας ,Σχολή Ευελπίδων, αρχή της δεδηλωμένης, επεξέτεινε το σιδηροδρομικό και οδικό δίκτυο, εξυγίανε την κρατική μηχανή και καθιέρωσε κριτήρια για τον διορισμό υπαλλήλων ενώ παρήγγειλε και τα τρία θωρηκτά με τα οποία η Ελλάδα απέκτησε την υπεροπλία στο Αιγαίο.
   Αυτό σήμαινε φόρους που γονάτιζαν την κοινωνία με αποτέλεσμα να αναγκαστεί το 1893 να παραδεχθεί  ότι «επτωχεύσαμε»και άρα έπρεπε να καταφύγουμε και πάλι σε έναν ληστρικό δανεισμό.
  Την  κυβέρνησή ανέλαβε για ένα χρόνο ο Νικόλαος Δηλιγιάννης και το 1895 ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης ο οποίος δημαγωγώντας ξεσήκωνε το λαό φωνάζοντας «Λεφτά υπάρχουν, κάτω οι φόροι, έξω οι δανειστές » με αποτέλεσμα να καταλήξουμε στον άτυχο πόλεμο του 1897 τον οποίον  ή μόνοι μας  θεότρελοι ξεκινήσαμε ή οι Τούρκοι ξεκίνησαν ως αντιπερισπασμό στα γεγονότα της Κρήτης ή αναγκαστήκαμε από τις πιέσεις - κυρίως των Γερμανών- ομολογιούχων στους οποίους η Ελλάδα αδυνατούσε να πληρώσει τα τοκομερίδια και μας εξωθούσαν σε μια ολοκληρωτική πτώχευση για να σκυλεύσουν το …πτώμα! Όποια  ερμηνεία και να δώσει κανείς είναι σωστή. Και όποια ομοιότητα με τα σημερινά γεγονότα, όπου οι δανειστές μας  πιέζουν διαρκώς, εξωθώντας μας σε έναν οικονομικό στραγγαλισμό, είναι παραδεκτή !
   Να υπογραμμίσω ότι η στήλη δεν κάνει πολιτική, απλώς θυμίζει την ιστορία!
   Μια ιστορία ντροπής, γιατί αναγκαστήκαμε- κάτω από τις αφόρητες πιέσεις  κυρίως των Γερμανών, στις 4 Δεκεμβρίου 1897 να πληρώσουμε 4 εκατομμύρια χρυσές Τουρκικές λίρες πολεμική αποζημίωση στην Τουρκία - ποσό δυσβάστακτο για την ήδη καταχρεωμένη Ελλάδα -και το οποίο πληρώσαμε, παίρνοντας ένα ακόμη δάνειο, κυρίως από τη Γαλλία και τις άλλες Δυνάμεις, με αντάλλαγμα  να αποχωρήσουν οι Τούρκοι από τη Θεσσαλία την οποία είχαν καταλάβει σχεδόν ολόκληρη -παραλίγο και τη Λαμία την οποία γλυτώσαμε χάρη στον ηρωισμό του συνταγματάρχη Σμολένσκυ-
   Το δάνειο που είχε συναφθεί για  10 χρόνια, εξυπηρετήθηκε  μετά  από…70 ( μεσολάβησε βέβαια και η καταστροφή του `22 που μας φόρτωσε άλλο ένα δάνειο-το προσφυγικό ) και φυσικά το μεγαλύτερο μέρος ξαναγύρισε σ` αυτούς που μας τα δάνεισαν-ακριβώς όπως συμβαίνει και σήμερα  και αφού οι δανειστές μας  απαίτησαν και πήραν ως εξασφάλιση, τα έσοδα από τους φόρους επί του καπνού, του πετρελαίου, του οινοπνεύματος, των σπίρτων, των παιγνιοχάρτων  και τη Ναξίας σμυρίδος και τους δασμούς- αν δεν αρκούσαν αυτά-επί των εισαγωγών του λιμένος Πειραιώς, Λαυρίου, Πατρών και η  Ελλάδα μπήκε κάτω από  Διεθνή επιτήρηση. Την ΔΟΕ (Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος) το σημερινό ΔΝΤ    
  Τις πταίει –θα ξανάγραφε ο Χαρίλαος Τρικούπης, αυτός ο μεγάλος αναμορφωτής της Ελλάδος.
   Οι Κρητικοί επαναστατούσαν ζητώντας την Ένωση με την Ελλάδα , ενώ οι Τούρκοι δεν τους παραχωρούσαν ούτε την αυτονομία που είχαν υπογράψει στη Συνθήκη του 1878 και προσπάθησαν αντιπερισπασμό στη Θεσσαλία.
   Στην Ελλάδα η Εθνική Εταιρεία ξεσήκωνε το λαό με τη μεγάλη ιδέα (να πάρουμε την Πόλη και την Αγια –Σοφιά) με ένα στρατό διαλυμένο με παμπάλαιο εξοπλισμό-την ώρα που οι Τούρκοι είχαν εξοπλιστεί από τους Γερμανούς με σύγχρονα επαναληπτικά Μάουζερ και πυροβόλα μεγάλου βεληνεκούς με εκπαιδευτές Γερμανούς.
  Διεθνώς η Ελλάδα έχοντας χάσει την αξιοπιστία της λόγω της αδυναμίας της να  εξυπηρετήσει τα δάνεια, βρισκότανε κάτω από αφόρητες πιέσεις και δεν μπορούσε να πληρώσει ούτε τους μισθούς των ένστολων  και των υπεράριθμων δημοσίων υπαλλήλων  που διόριζαν τα κόμματα κάθε φορά!!!
     Ο πόλεμος (18/4-19/5) κράτησε 30 ημέρες υποχώρησης , διάλυσης και ντροπής. Τέλος με την επέμβαση των Μ. Δυνάμεων η συνθήκη υπεγράφη  στις 4 Δεκέμβρη 1897 στη Κωνσταντινούπολη
Αμφιβάλλετε ότι η ιστορία αντιγράφει με… καρμπόν τον εαυτό της;  
                            Σταύρος Ιντζεγιάννης
ΥΓ:  Ωστόσο υπήρξε και ένα κέρδος. Με την πίεση των Μ. Δυνάμεων έγινε η πολυπόθητη ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα κι ακόμη με το δάνειο εκσυγχρονίσαμε και εξοπλίσαμε τον στρατό για τους νικηφόρους πολέμους του 12-13 !  Σ.Ι

Δεν υπάρχουν σχόλια: