ΚΑΘ ΟΔΟΝ
ΣΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΜΕ ΒΑΡΚΑ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ !
-----------------------
S.O S. Στείλτε ναυαγοσωστικά
να μας περισυλλέξουν. Διότι το φουσκωτό-η ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας -
άρχισε να κάνει νερά και σαν τους λαθρομετανάστες η θα πέσουμε στη θάλασσα να
μας φάνε οι καρχαρίες της Ευρώπης –λαθραίοι μιας ιδεολογίας είμαστε όλοι-ή θα
μας πετάξουν αυτοί οι διακινητές ψυχών του Δ.Ν.Τ. προτού προλάβουμε να φτάσουμε
δραπέτες από τη γη της εξαγγελίας στη γη
της πολιτικής και οικονομικής πραγματικότητας.
Έψαχνε, λέει η πολιτική ιστορία, αν έχετε
διαβάσει, ο καπετάνιος να βρει τσούρμο για το καράβι του γιατί το παλιό πλήρωμα
τα είχε σκατώσει (με το συμπάθιο, αλλά είναι της μόδας οι βρωμοκουβέντες) και
έπεσε πάνω σε κάτι ξέμπαρκους στην ιχθυόσκαλα της Πάτρας. «Πάρε μας καπετάνιε
και δε θα μετανιώσεις» είπε ο πρώτος της παρέας..
-Και
τι ξέρεις να κάνεις ;
-Άκου
λέει, τι ξέρω. Είμαι ο πρώτος τιμονιέρης καπετάνιε. Δοκίμασέ με και θα δεις
-Εγώ ξέρω τους καιρούς-είπε ο δεύτερος. Δεν
πέφτω ποτέ μου έξω
-Και
συ –ρωτάει τον τρίτο.
-Εγώ
καπετάνιε ξέρω να βλαστημάω. Σου φαίνεται παράξενο, αλλά πάρε με και θα δεις,
κάπου μπορεί να σου φανώ χρήσιμος.
Τους πήρε ο καπετάνιος τι
να`κανε , σου λέει από τους παλιούς δεν είχε προκοπή, μπορεί να είναι
καλύτεροι. Μπουνάτσα ο καιρός, αλλά με το που ξανοίχτηκαν μεσοπέλαγα τους
έπιασε μια φουρτούνα άλλο πράμα.
-«Μη φοβάσαι καπετάνιε όπου νάναι –κανα δυο
μήνες-ξανοίγει ο καιρός είπε αυτός που υποτίθεται πως ήξερε τους καιρούς. Έχε
μου εμπιστοσύνη». Μόνο που ο καιρός αγρίεψε περισσότερο, τους έπιασε μια
καταιγίδα κι έτοιμοι να φουντάρουν άπατα.
-Πιάσε το τιμόνι βρε να μη χτυπήσουμε στα βράχια,
φωνάζει σ` αυτόν που υποτίθεται πως ήξερε να μανουβράρει, αλλά με το που έπιασε
το πηδάλιο λες και το έκανε επίτηδες, το πήρε όλο αριστερά και τους κόλλησε στα
ύφαλα»
Θα μου
πείτε τι ρόλο παίζουν όλα αυτά και γιατί τα γράφω και τι ομοιότητα μπορεί να έχουν με τα δικά μας.
Απολύτως καμία. Αλλά κάτι μου θυμίζουν. Σα να βλέπω την Ελληνική βουλή, όπου
και ενώπιον των μαθητών από τη Φλώρινα,
ειπώθηκαν τα… ανείπωτα, υπογραμμίζοντας τη δημοκρατική ελευθερία του λόγου που
έχουν οι βουλευτές και οι οποίοι δε
μασάνε τα λόγια τους, όταν είναι να υπερασπιστούν το συνταγματικό δίκαιο του λαού, να βρίζει
όποιον θέλει, ότι ώρα θέλει και σε όποιον χώρο θέλει!!!
-Και μέσα
στη βουλή ;
- Γιατί όχι; Όπως είδαμε και ακούσαμε και μέσα
στη βουλή !
Κοινή –και διακομματική μάλιστα- η εντύπωση
πως « πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα ,για να γνωρίσουμε καινούργιους
…χορηγούς» πληρώνοντας τα
πάθη και τα λάθη των τελευταίων δεκαετιών και ότι τελικά κάποιο ναυαγοσωστικό
θα μας σώσει και θα μείνουμε στην Ευρώπη –και που αλλού να πάμε;- πιστεύοντας
ότι θα ξαναγίνει ένα Ναυαρίνο από τις μεγάλες Δυνάμεις Ρωσίας – Κίνας –Η.Π.Α αφού
ως γνωστόν είμαστε ο ομφαλός της γης και
χωρίς εμάς ο κόσμος κι ο πολιτισμός του χάνεται(!) Άσε που δεν έχουμε και
τίποτε άλλο να περιμένουμε. Κάποτε θα τελειώσουν και τα δανεικά από τους
Δήμους.
Σε θρίλερ εξελίσσεται η διαρκής διαπραγμάτευση ( κατά το «Η διαρκής
επανάσταση -Λέον Τρότσκυ» )που κανείς δεν ξέρει αν μας πάει πιο κοντά στο
όνειρο ή μας απομακρύνει ακόμη περισσότερο.
Ζούμε σε έναν περίεργο και αντιφατικό αιώνα,
όπου ο άνθρωπος ψάχνει να βρει αν υπάρχει ζωή στον πλανήτη Άρη, ενώ δεν ξέρει
τι ακριβώς γίνεται δυο βήματα παραπέρα, στις
συσκέψεις Βερολίνο –Βρυξέλες-Παρίσι –Αθήνα .Τι ακριβώς μας ζητάνε (πανάθεμα το καπιταλιστικό
τους πείσμα ) και αν θα πληρωθούμε μεθαύριο.
Και για να ξαναγυρίσουμε στην πολιτική μας
ιστορία-αν έχετε διαβάσει!-γυρίζει ο τρίτος της παρέας μέσα στο χαμό που λέγαμε
στην αρχή-αυτός που ήξερε μόνο να βλαστημάει- και λέει «Να βλαστημήσω
καπετάνιε;»
«Βλαστήμα βρε. Είσαι ο μόνος που ξέρει κάτι
χρήσιμο εδώ που φτάσαμε» !!!
Σταύρος Ιντζεγιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου