ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ
Η παγκόσμια ημέρα της οικογένειας στις 15 Μαϊου γιορτάστηκε από
παντρεμένους (αν και σ` αυτό έχω ορισμένες επιφυλάξεις ) και από ανύπαντρους
που ζηλεύουν μεν, αλλά και δε λένε να κάνουν το «σάλτο
μορτάλε», ξεχνώντας ότι μια
ψυχή είναι αυτή, θα βγει που θα βγει. Η διαφορά είναι στον τελικό απολογισμό.
Οι παντρεμένοι ζουν σα σκυλιά και πεθαίνουν σαν άνθρωποι, ενώ οι ανύπαντροι
ζουν σαν άνθρωποι και πεθαίνουν σα σκυλιά. Διαλέγετε και παίρνετε.( σ.σ: Εννοώ
σκυλιά της παλιάς εποχής γιατί τώρα μερικά σκυλιά ζουν καλύτερα από ανθρώπους)
Γιορτή
της οικογένειας λοιπόν, αλλά ποιας από όλες ; Διότι οικογένειες υπάρχουν πολλών
ειδών και ποικίλων συστάσεων και
αποχρώσεων. Παραδοσιακού τύπου.(Μπαμπάς, μαμά , παιδιά σε ένα τραπέζι) ή
προοδευμένου τύπου, όπου αλλού κοιμάται ο μπαμπάς κι αλλού ξημερώνει η μαμά !
. Από τότε που με τη λήξη του πολέμου και την
μετακατοχική εποχή η γυναίκα βγήκε στην αγορά εργασίας, διεκδίκησε το δικαίωμα
–και το πέτυχε- να έχει και τον πρώτο λόγο
στην οικογένεια, δεδομένου ότι τον τελευταίο τον είχε έτσι κι αλλιώς από την
εποχή της Εύας . Ρώτησαν τον Πανάγο ( τον άντρα τον πολλά βαρύ) ποιος κυβερνάει
το σπίτι κι απάντησε στρίβοντας το μουστάκι του: Το σπίτι μου το κουμαντάρω
εγώ… αλλά ρωτάω τη γυναίκα μου!!!
Όπως
εξήγησε ο Μητσάρας, παλαιός αφισοκολητής
ανανίψας από τότε που του περικόψανε τη σύνταξη ( διότι καλή η ιδεολογία,
αλλά όχι αστεία με τα λεφτά ) υπάρχουν οικογένειες που πήγαν στην εκκλησία και
χόρεψαν τον χορό του Ησαϊα δόξη και τιμή και κατά την ωραία παράδοση πάτησε και
η νύφη το πόδι του γαμπρού, για να ξέρουμε πιο είναι το αφεντικό από εδώ και
πέρα.
Πέρα από αυτή την ορθόδοξη οικογένεια,
υπάρχει και αυτή που συστάθηκε στο γραφείο του Δημάρχου (διάβαζε πολιτικός
γάμος) ο οποίος μάλιστα κατά την παράδοση, τους ευχήθηκε και καλούς απογόνους, αλλά
η νύφη πετάχτηκε καμαρώνοντας « το φροντίσαμε
κι αυτό κύριε Δήμαρχε, το φροντίσαμε» και γυρίζοντας στα πιτσιρίκια που παρακολουθούσαν τον γάμο των γονιών τους :
Παιδιά δώστε το χέρι σας στον κ Δήμαρχο!!!
Μια τρίτη κατηγορία οικογένειας
είναι αυτή η οποία υπογράφηκε σε κάποιο συμβολαιογραφείο και όπου το
ζεύγος, συνομολόγησε και συναπεδέχθη ότι
θα συζούν όποτε τους κάνει κέφι ,δεν θα ανέχονται παρατήρηση για το « που ήσουν
, με ποιόν ή με ποια και που κοιμήθηκες το βράδι ή που ξημέρωσες το πρωί και
πότε θα ξανάρθεις» και φυσικά θα χωρίζουν με μια απλή υπεύθυνη δήλωση του νόμου 105 και με το
γνήσιο της υπογραφής θεωρημένο από το οικείο αστυνομικό τμήμα. Οίκοθεν νοείται
ότι απαγορεύεται η χρήση του όρου
σύζυγος, διότι παρεμβαίνει στη προσωπική
ελευθερία του ατόμου για την οποία έγιναν αγώνες και αγώνες, αλλά θα ονομάζονται
σύντροφοι- γιατί όχι και συναγωνιστές ;- αφού περί του κοινού βιοποριστικού αγώνος
πρόκειται.
«Στα όπλα, στα όπλα, εμπρός στον αγώνα» φώναξε ο Γιώργαρος που
μόλις άκουσε τη λέξη συναγωνιστής, θυμήθηκε την εποχή στο αντάρτικο
Ωστόσο, στο συμβολαιογραφείο ο Χρηστάρας
έθεσε όρους προκειμένου να υπογράψει.
Κοίταξε είπε στην Ασημίνα εγώ θα υπογράψω
υπό έναν όρο. Κάθε πρωί , είτε είμαι εδώ είτε λείπω, θα υπάρχει στο
τραπέζι έτοιμος ο καφές μου, η εφημερίδα μου, ένα τοστ και ένα αυγό βρασμένο στα
8 δευτερόλεπτα ούτε ένα παραπάνω ή παρακάτω. Το μεσημέρι θα είναι το φαγητό
σερβιρισμένο, η σαλάτα έτοιμη, δυο φέτες γραβιέρα με τρύπες, τρεις φέτες
ψωμί χωριάτικο και ένα ποτήρι κρασί κάμαμπερ είτε είμαι εδώ είτε λείπω και το βράδι θα υπάρχει σερβιρισμένο ένα
γιαουρτάκι άπαχο και δυο ποτήρια ουίσκυ
ή ένα μήλο είτε είμαι εδώ, είτε λείπω Αν συμφωνείς, να
υπογράψω.
Συμφωνώ
απόλυτα λέει η Ασημίνα αλλά έχω έναν όρο κι εγώ. Σ` αυτό το σπίτι κάθε απόγευμα
στις 7 ή στην κρεβατοκάμαρα ή στον καναπέ του σαλονιού, εγώ θα κάνω έρωτα, είτε είσαι εσύ εδώ, είτε λείπεις Δέχεσαι;
Να υπογράψω!!!
Σταύρος Ιντζεγιαννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου