Εν κατακλείδι
ΣΤΕΡΝΗ ΜΟΥ ΓΝΩΣΗ
Δύο είναι οι σπουδαιότερες ρήσεις από την
μεταπολίτευση κι εδώ. Η πρώτη του Κωνσταντίνου Καραμανλή του επιλεγόμενου και… «Θεού»
ο οποίος είπε το γνωστό « Φρενοκομείον η Ελλάς» και η δεύτερη του Σημίτη που
από του βήματος της Βουλής είπε «Αυτή είναι η Ελλάδα κύριοι» Δηλαδή, τι
περιμένετε να κάνω. Βέβαια υπάρχει και μία τρίτη του Γιωργάκη Παπανδρέου ο
οποίος είπε «κυβερνώ μια διεφθαρμένη χώρα» αλλά δε μετράει, διότι δεν είχε και
πολύ άδικο, μόνο που επί των ημερών του –και όχι μόνο, για να λέμε και του
στραβού το δίκιο-έγιναν πολλά που τώρα τα ψάχνουν- δήθεν !!!- και δε βρίσκουν
άκρη, εφαρμόζοντας αυτό που είχε διδάξει ο Παπανδρέου παππούς. «Αν θέλεις κάτι να μη γίνει, φτιάξε
επιτροπές»
Ωστόσο
άλλο το θέμα μου σήμερα. Δεν τα
βρήκανε στις τριμερείς, πενταμερείς και
πολυμερείς διασκέψεις των Βρυξελών, Παρισίων , Βερολίνου και δεν συμμαζεύεται
και άρα θες με συμφωνία , θες χωρίς, σφίξτε τα ζωνάρια. Καιρός να ξαναγυρίσουμε
στα «αγνά ημών ήθη και έθιμα» και να ξαναβρούμε τη φασολάδα μας.
Ύστερα
από μια μακρόχρονη περιπλάνηση στους χώρους της γαστριμαργικής αφθονίας -
με δανεικά λεφτά, να μη το ξεχνάμε!- με τα κρέατα τις εξωτικές σαλάτες και χαβιαροειδή
να υπερχειλίζουν το άλλοτε συντηρητικό μας τραπέζι με ντοματοσαλάτα,
σκουράντζο, ελιές και τις πατάτες ντόπιες και όχι Ινδιών ή Τουρκίας που
γεμίζουν τη λαϊκή ή τα ραδίκια μαζεμένα έστω και από το νεκροταφείο της Εγλυκάδας!!!
Η ιστορία είναι αυθεντική και όχι ανέκδοτο.
Στη λαϊκή προ ημερών όπου ο αγοραστής είναι δύστροπος.
-Ποιος ξέρει από πού τα μάζεψες κυρά μου,
είναι γεμάτα κοτσιλιές.
-Τι μου λες κύριε .Από το νεκροταφείο της
Εγλυκάδας τα μάζεψα όπου δεν υπάρχει ούτε μυρμήγκι και είναι πεντακάθαρα!!!
Στερημένος από πολλά ο προπολεμικός αστός,
μετά τον πόλεμο έβγαλε τα απωθυμένα του
στη μανία της υπερκατανάλωσης, γεμίζοντας τους κάδους των σκουπιδιών με τα
περισσευούμενα της απρονοησίας του. Χώρια που πολλά από αυτά που τον έκανε να
αγοράσει η διαφημιστική προπαγάνδα, τα πετάμε
χωρίς να τα έχουμε χρησιμοποιήσει διότι …έληξαν.
Ποιός φανταζότανε ότι με καταναλωτικά δάνεια
θα ταϊζαμε κονσέρβες τις γάτες και τους
σκύλους που οι γονείς μας τα τάιζαν με τα αποφάγια τους!
Το γεγονός παραμένει ότι, είτε με συμφωνία είτε
με εκλογές και δημοψηφίσματα, καιρός να ξαναγυρίσουμε στη φακή ( έχει και
σίδηρο) στα ρεβύθια και τον πατροπαράδοτο τραχανά που είναι, λένε οι παιδίατροι,
ένα κι ένα ως παιδικές τροφές.
Ξεχάστε τα τραπεζώματα και τα ώπα – ώπα στα πέριξ…περίχωρα
ή τα ξεπορτίσματα «στας Ευρώπας »και τις γαμήλιες δεξιώσεις με 580 (sic) καλεσμένους και κόκκινα χαλιά. Δικαιούμαστε μιαν ανθρώπινη και άνετη ζωή χωρίς τον βραχνά
του βιοπορισμού αλλά είναι έξοδα που δε θα τα αντέχει πια το οικογενειακό πορτοφόλι.
Οι τράπεζες κόβουν οριστικά τα διακοποδάνεια και τα γαμοδάνεια (λέξη κι αυτή ε;)
και τα « με ένα τηλεφώνημα σας δίνουμε 1000 ευρώ» Αυτά τέρμα. Ξαναγυρίζουμε
στην εποχή που πηγαίναμε από την Αγυιά στα Ψηλαλώνια με τα πόδια.
Που καταλήγουμε; Καιρός να συμμαζέψουμε τα
χέρια μας ή μάλλον το μυαλό μας. Δε φταίνε οι δανειστές μας, αν εμείς βγάζαμε
συνταξιούχους στα 45 και τους δίναμε και εφάπαξ 100 ή και 150 χιλιάδες γιατί
δουλεύανε στις ΔΕΚΟ και άρα: Συνδικαλισμέ λατρεία μου!
Το επιχείρημα ότι σε όλα φταίνε οι ξένοι,
τελείωσε. Μόνοι μας βρεθήκαμε ανάμεσα στη Σκύλα και τη Χάρυβδι.
Οι ξένοι - τοκογλύφοι από τα γενοφάσκια τους-κοιτάζουν
το συμφέρον τους. Στραγγαλίζουν την Ελλάδα για να αποθαρρύνουν όποιον θα τολμούσε
να σηκώσει κεφάλι κι ακόμη –ακόμη γιατί με τα ημερομίσθια πείνας που προσπαθούν
να μας επιβάλλουν, θα έρθουν να κάνουν επενδύσεις και να θησαυρίζουν, αντί να
τρέχουν στη Φορμόζα ή στην Τάι Πεχ ενώ εμείς είμαστε δίπλα τους και θα τους
λέμε και ευχαριστώ γιατί δημιουργούν θέσεις εργασίας –αλί και τρισαλί μας !!!
Εμείς τι κάνουμε που εξακολουθούμε να ζούμε χαζοχαρούμενοι
στις παραλίες και στις καφετέριες με δανεικά λεφτά, σα να μη τρέχει τίποτε.
Στερνή μου γνώση …έλεγε ο μακαρίτης ο πατέρας μου
Σταύρος Ιντζεγιαννης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου