Καθ οδόν
ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ
Την έντονη διαμαρτυρία και ανησυχία της, διακήρυξε
με ομόφωνο ψήφισμά της η Ιερατική Σύναξη Πατρών υπό την προεδρία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ.κ Χρυσοστόμου
και του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κερνίτσης κ.κ Χρυσάνθου για την απειλουμένη νομοθετική θεσμοθέτηση του
συμφώνου συμβίωσης και της εξ αυτής
–μοιραία- απορρέουσας νομιμοποίησης της
συμβίωσης των ομοφυλοφίλων ζευγαριών.
Θα
έλεγα του γάμου των ομοφυλόφιλων, αλλά ας μην ευτελίζουμε τις λέξεις. Ο γάμος λεκτικά
και εννοιολογικά παραμένει μια ιερή πράξη, ένα ιερό μυστήριο που δένει δυο
ετερόφυλους με σκοπό την εν Χριστώ διαβίωση και την διαιώνιση του είδους, κατά
το αυξάνεσθε και πληθύνεσθε υπό την ευλογία
της εκκλησίας. Οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία αποτελεί την εκ του πονηρού
παραποίηση, παρερμηνεία, παράβλεψη αλλά και διαστροφή της σκοπιμότητος της
συμβίωσης δύο ατόμων στο όνομα μιας
ψευδεπίγραφης απελευθέρωσης της συμπεριφοράς του ατόμου. Στο γκρέμισμα κάθε
φραγμού και κάθε κοινωνικής και ηθικής ευταξίας.
Η στήλη ενώνει, την έστω αδύναμη φωνή της,
και προσυπογράφει μαζί με όλο το Χριστεπώνυμο πλήρωμα τη διαμαρτυρία του
Σεβαστού Ιερατείου καταγγέλλοντας τις δήθεν προοδευτικές πρακτικές του Υπουργείου οι οποίες
βρίσκουν αντίθετους όλους όσους πιστεύουμε στον ιερό θεσμό του γάμου και
με αυτόν ζούμε μεγαλώνουμε ,διδασκόμαστε από το Ιερό Ευαγγέλιο και νουθετούμε –διδάσκουμε τα παιδιά μας και πορευόμαστε
στη ζωή.
Η ευλογία της εκκλησίας υπήρξε –και είναι-
το απάνεμο αγκυροβόλιο στο οποίο προστατεύεται η οικογένεια και σφυρηλατούνται οι αξίες, οι παραδόσεις τα ήθη και τα έθιμά
μας. Η ταυτότητά μας και η συνέχειά μας
ως έθνος. Ο τρόπος της εν Χριστώ ζωής
μας.
Βέβαια το θέμα της ομοφυλοφιλίας δεν είναι
καινούργιο. Υπήρχε και δυο ή τρεις γενιές πριν κι από όσο θυμάμαι και στην κοινωνία της Πάτρας κάποιοι δαχτυλοδειχνότανε ; Αυτός….τέτοιος !Όμως
«αυτοί» προσπαθούσαν να κρύβονται. Προσπαθούσαν να περάσει απαρατήρητη η …παράκαμψή
τους- το κουσούρι τους λέει ο λαός- από
την ορθή οδό.
Ανήκαν κυρίως στον κόσμο της λεγόμενης
….«καλής κοινωνίας».Της ανώτερης τάξης(!!!) των σαλονιών, ίσως γιατί η
οικονομική τους άνεση τους επέτρεπε τα
ταξίδια στο εξωτερικό από όπου ερχότανε η κάθε …μόδα και η όποια διαστροφή που
την προβάλανε ως απελευθέρωση από τα ταμπού
και τον καθυστερημένο «χύδην όχλο» της… ψωροκώσταινας!!!
Εξ Ανατολών πάσα σοφία-λέγαμε. Γι αυτούς ήταν εξ Εσπερίας πάσα διαστροφή! Ακόμη στον
κύκλο των …μοντέρνων (!!!) ήταν και κάποιοι
που σχετιζότανε με επαγγέλματα
που είχαν συνάφεια με το γυναικείο φύλο.
Κομμωτές, χορευτές, μόδιστροι γυναικείων ρούχων, μοντέλα.
Σήμερα όλος αυτός ο συρφετός ονομάζεται «Απελευθέρωση
του ατόμου» !!! Λες και εμείς που ζήσαμε και ζούμε εν ορθοδοξία είμαστε σκλάβοι
και χρειαζόμαστε κάποιον να γκρεμίσει τους τοίχους της ανύπαρκτης φυλακής μας.!
Το ακόμη χειρότερο είναι ότι προβάλλονται
σαν πρότυπα προς μίμηση και αυτός είναι ο πραγματικός κίνδυνος. Η επιδημίας της
χυδαιότητας! Να μη χρησιμοποιηθούν σαν οδηγοί ενός νέου κόσμου πού έρχεται από το
χάος και οδεύει προς το γκρεμό.
Είναι απίστευτο το θράσος με το οποίο προβάλλουν τις διαστροφές
τους με σύνθημα ότι ο άνθρωπος ορίζει τον εαυτό του. Παρελάσεις-συνέδρια-συλλαλητήρια
–φεστιβάλ-πανηγύρια και ξετσιπωσιές όχι απλώς με την άδεια της αστυνομίας της
οποίας τα χέρια τα δένει ο νόμος , αλλά και με την προτροπή μιας μειοψηφίας
δήθεν προοδευτικών ηγετών .αλλά και με την ανοχή όλων μας που παρακολουθούμε
σαν απλοί θεατές, την τραγωδία στην
οποία αργά ή γρήγορα θέλουν να μας
κάνουν συνενόχους. Επιχείρημά τους ότι ο άνθρωπος εξουσιάζει τον εαυτό του, το
σώμα του, το ήθος του και άρα ορίζει μόνος του τις συμπεριφορές του.
-Τον ορίζει ή τάχα είμαστε όλοι κρίκοι μας
αλυσίδας που ο ένας συγκρατεί και ορίζει το σύνολο, προβληματίστηκε η παρέα καθώς διαβάζαμε τη διακήρυξη της
Πατραϊκής Εκκλησίας. Κι αν ο ένας κρίκος σαπίσει δεν κινδυνεύουν τάχα όλοι. ;
Κανένας δεν είναι απόλυτα αυτεξούσιος-είπε ο
πρεσβύτης της συντροφιάς. Ο καθένας μας είναι παράδειγμα και επηρεάζει κάποιον
άλλον. Την οικογένειά του τα παιδιά του, τους γείτονές του τον κοινωνικό ή επαγγελματικό του κύκλο, ακόμη χειρότερα
όταν αυτός διευθύνει ανθρώπους οι οποίοι
τον θεωρούν παράδειγμα για μίμηση. Όταν αυτοί είναι ταγοί της
πολιτείας και δημιουργούν ήθος και έθος. Και δυστυχώς, αυτοί είναι που
νομοθετούν και μας σπρώχνουν στο βάραθρο.
Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, λέει ο λαός
.Σοφός ο λόγος, αλλά ποιος ακούει!!!
Σταύρος Ιντζεγιάννης
-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου