Πέμπτη 20 Αυγούστου 2015

Εκκλησιολογος





                                                      ΚΑΘ ΟΔΌΝ

 ΜΕ ΤΟ ΚΛΙΜΑΤΙΣΤΙΚΟ ΣΤΟ ΦΟΥΛ!

     Αφόρητη η ζέστη. Δεν είναι μόνο ότι έχει σκαρφαλώσει το θερμόμετρο στους 38ο και σου κόβει την ανάσα μάταια αναζητώντας  λίγον ίσκιο. Λίγη δροσιά. Αφόρητη και η κατάσταση στην οικονομία  με τις τράπεζες  κλειστές στην ουσία, αφού αναγκάζεσαι να στέκεσαι στην ουρά σαν επαίτης  για το …μεροκάματο του συνταξιούχου. Με το Παναγιά  βοήθα αρχίζουμε  την πρωινή μας προσευχή. Την πάσαν ελπίδαν εις Σε ανατήθιμι. Που αλλού; Με το Δόξα τω Θεώ ξανακάνουμε το Σταυρό μας το βράδι. η ισχύς μου ο πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός σκέπη το  πνεύμα το  Άγιο. Μια μέρα ακόμη ζήσαμε να λες !
    Ο βιοπορισμός δίνει τη δική του μάχη στους δρόμους της καθημερινότητας ενώ πολλά μαγαζιά παραμένουν κλειστά λόγω κρίσεως που καθημερινά όλο και πιο πολύ γίνεται αισθητή στο οικογενειακό βαλάντιο .Ελάχιστα είναι εκείνοι που αποτολμούν κάποιες υποτυπώδεις διακοπές –Όλο και λιγότεροι- λόγω κρίσεως. Χρειάζεται μιαν ανάπαυλα. Ξεκουραστείτε πριν κουραστείτε είναι η σοφή συμβουλή .Όμως άλλο η θεωρία κι άλλο η πράξη. Πώς να αποτολμήσεις διακοπές όταν στέκεσαι στην ουρά για 60 ευρώ που δεν ξέρεις αν θα σου τα δώσουν και αύριο!
     Γεμάτες οι παραλίες από την ελάχιστη ψυχαγωγία που μας απόμεινε και ευτυχώς που στην Πάτρα δικαιούμαστε λόγω γεωγραφικού χώρου λίγη θαλασσινή αίσθηση δροσιάς τόσο κοντινή μας. Δυο βήματα η πλαζ όπου με μηδαμινό έξοδο μπορείς να χαρείς  ό,τι οι άλλοι της  ηπειρωτικής ενδοχώρας στερούνται.
     Προσοχή. Οι ευπαθείς ηλικίες πρέπει να μη κυκλοφορούν με τον καύσωνα προειδοποιεί κάθε τόσο το ραδιόφωνο και η τηλεόραση. Αλλά πως; Μπορείς να μείνεις έγκλειστος σαν φυλακισμένος  όταν η ίδια η ζωή σε αναγκάζει να ξεπορτίσεις θες για τον γιατρό, θες για το φαρμακείο ,αλλά και για τον φούρνο ή τον μπακάλη. Το σούπερ μάρκετ καλό είναι να το αποφεύγετε γιατί τα συσκευασμένα τρόφιμα έχουν μεγαλύτερο Φ.Π.Α αλλά και διότι τα πάντα εκεί μέσα γεννούν πειρασμούς. Να πάρω κι αυτό , να πάρω και το άλλο. Στο ταμείο τραβάς τα μαλλιά σου …αν σου έχουν μείνει. Τι ήθελα και το έπαιρνα. Όμως άπληστο το μάτι. Αχόρταγες οι επιθυμίες
    Να κάθεσαι καλοκαιριάτικα με κλειστές τις πόρτες και να μη βγαίνεις έξω, στον ίσκιο βρε αδερφέ, έστω και με 40ο  να χαρούν τα μάτια σου το γαλάζιο του ουρανού, την πρασινάδα  των δέντρων ,την πολυχρωμία του γύρω αισθητού κόσμου, να ανασάνουν οι πόροι  του κορμιού σου τη φύση. Να δοξολογήσεις τον Ύψιστο για την ομορφιά της Δημιουργίας και για τα μάτια που σου έδωσε να τα βλέπεις και να τα χαίρεσαι.   
    Φτάνει μια χούφτα κρύο νερό από μια στάμνα, να δροσιστείς, τρία δάχτυλα να κάνεις το σταυρό σου και μια ντοματοσαλάτα να φας και να χορτάσεις .Όλο τον κόσμο δηλαδή !
    Και να σκεφτείς ότι  παραπονιόμαστε  εμείς στη Πάτρα που σε πέντε λεπτά  βρίσκεσαι από τη θάλασσα στο βουνό. Τέτοια ευλογία Θεού που θα τη ζήλευαν πολλές πόλεις.
    Ευλογία – ναι .Στην θαλάσσια ζώνη ο Αγι-Αντρέας  πολιούχος και προστάτης μας. Λίγο πιο πάνω στο λόφο η Παναγιά η Γηροκομίτισσα να σκέπει –απόρθητον τείχος και προστασία. Και μιλάμε ; Γκρινιάζουμε ;Ανικανοποίητοι εν παντί και πάντα. Χειμώνας δε μας αρέσει. Κρύο – βροχή-αγιάζι. Καλοκαίρι –ζέστη- καύσωνας, πάλι με την γκρίνια μας.
   Πριν μισό μόλις αιώνα , ίσως κάτι παραπάνω, δεν είχαμε ψυγείο , δεν είχαμε κλιματισμό, δεν είχαμε τηλεόραση πολλοί ούτε ραδιόφωνο .Πλυντήριο; Σκάφη. Μοσχοβόλαγε η μπουγάδα της μάνας. Είχαμε  μια στάμνα που κράταγε το νερό δροσερό και μαγκάλι τον πολύ χειμώνα. Τη κλούβα για το φαγητό που περίσσευε. Περίσσευε ;Δε νομίζω, ούτε που έφτανε καλά – καλά και είμαστε ευτυχισμένοι.
   Ευτυχισμένοι – ναι. Σήμερα ζούμε τη δυστυχία της αφθονίας και του καταναλωτισμού που μας κρατά όμηρους στην παγίδα του ψευδαιμονισμού και όχι μόνο .Μας παρασέρνει σαν άχυρα στον άνεμο.
   Προχτές στην Ευαγγελίστρια ,φίλος γύρισε να φύγει στο «Πάτερ ημών»
  -Που πας- απόρησα. Δεν τελείωσε η λειτουργία.
  -Αργεί. Θέλω να πάω για  μπάνιο !!!
   38ο πρωί –πρωί .Θα τρελαθούμε ή τάχα έχουμε τρελαθεί προ πολλού και η ζέστη είναι η πρόφαση των ημερών .Έτσι για να έχουμε και τη συνείδησή μας τακτοποιημένη έστω και με το κλιματιστικό στο φουλ;   
                               Σταυρος Ϊντζεγιάννης

Δεν υπάρχουν σχόλια: