ΚΑΘ ΟΔΟΝ
ΗΜΑΡΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ
Δεκαπενταύγουστος το Πάσχα του καλοκαιρού. Η
μικρή Λαμπρή που λέει ο λαός μας, γονατίζοντας στη κοίμηση της Θεοτόκου.
Συμβολικά ακολουθώντας το τροπάριο «Απόστολοι εκ περάτων συναθροισθεντες
ενθάδε Γεσθημανή το χωρίον…» ο
Ελληνισμός τρέχει να προσκυνήσει όπου της Παρθένου τα απεράριθμα μοναστήρια προσευχόμενος:
Δέσποινα και μήτηρ του λυτρωτού δέξαι παρακλήσεις αναξίων σου ικετών ίνα
μεσιτεύσεις προς τον εκ Σου τεχθέντα.
Δεν υπάρχει άνθρωπός που σε κάποια δύσκολη
στιγμή να μην αναφώνησε. Παναγιά μου!!
Τη μια μέρα Δόξα τω θεώ και την άλλη Παναγιά
βοήθα –λέμε. Σ`αυτή καταφεύγουμε «την υψηλοτέραν των Ουρανών και
καθαρωτέραν λαμπηδόνων ηλιακών..»για κάθε
δυσκολία μας, ακριβώς όπως φωνάζουμε Μάνα μου. Μάνα του κόσμου αυτή.
Εξαίσια και
λυρικότατη η ποιητική έξαρση του υμνωδού, που νομίζω κανείς δεν μπορεί
να ξεπεράσει σε ποιητικό οίστρο. Θησαυρόν σωτηρίας και πηγήν αφθαρσίας την σε
κυήσασαν και πύργον ασφαλείας και θύραν
μετανοίας τοις κραυγάζουσι έδειξας !.
Γεμάτες οι εκκλησίες από τους πιστούς που
καταφθάνουν από όλα τα μέρη για να παρασταθούν στην κοίμηση Της μάνας του Θεού
και της ανθρωπότητας.
Γονατιστή από το λιμάνι μέχρι την εκκλησία
της Μεγαλόχαρης η νεαρούλα στη Τήνο καθώς τη έβλεπα και συλλογιζόμουν πόσο
ωραία η πίστη. Πόσο λυτρωτική η προσευχή
στην παρθένο: «Τας ασθενείας μου
και της ψυχής ιατρεύεις και σαρκός τας οδύνας…»
Το έχω δει τόσες φορές, εδώ, καθώς από μικρά παιδιά ανηφορίζαμε προς το
Γηροκομειό να ξαγρυπνήσουμε στην ιερή της εικόνα. Δεκάδες οι προσκυνητές κάθε ηλικίας
που έρχονται γονατιστοί εκπληρώνοντας
ένα ευχαριστήριο τάμα ή μια ταπεινή δέηση: Ροήν των δακρύων μην αποποιήσεις»
Άφωνοι
ακόμη και οι άπιστοι μπροστά στη λατρεία που της έχουν οι πιστοί. Άλαλα τα
χείλη των ασεβών –υμνεί ο μελωδός. Είναι μια λατρεία που αγγίζει το παραλήρημα
καθώς τίποτε στη γη δε λατρεύτηκε τόσο.
Χρόνια
πριν στρατιώτης βρέθηκα στο γραφείο του πιο βλάσφημου ανθρώπου που μπορεί να
φανταστεί άνθρωπος. εγκυκλοπαίδεια ανίερης εκφοράς λόγου. Κι όμως αυτός ο
συνταγματάρχης κάποτε που άκουσε τον οδηγό του τζιπ ο οποίος τον συναγωνιζότανε
σε βλασφημίες (λες και είχανε ταιριάξει επίτηδες τα πιο βλάσφημα χείλη) όταν
τον άκουσε να βλασφημεί την Παναγία έβγαλε το περίστροφο και τον σημάδεψε: Αν
σ` ακούσω να ξαναπείς κουβέντα για την Παναγία σε σκότωσα. Γονάτισε γρήγορα και
ζήτα συγνώμην. Και τον έβαλε και γονάτισε- ο Τζέμος ο οδηγός του (Ένας
άντρουκλας δυο μέτρα, βαρύμαγκας Πειραιώτης) - την ώρα της αναφοράς,
μπροστά σε διακόσιους πυροβολητές και φώναξε με δάκρυα στα μάτια « Ημαρτον
Παναγία μου αν ξαναπώ για Σένα να μου κόψεις τη γλώσσα. Να με κάψεις την ίδια
στιγμή» Ήταν τόσο ανατριχιαστική, μα και τόσο εξαίσια ιερή σκηνή που τη θυμάμαι
τόσα χρόνια μετά, από τότε, σαν χτες.
Αυτή-η Παναγία-είπε ο Νίκος Μπαλ…ο
συνταγματάρχης που είχε λάβει μέρος στον Αλβανικό πόλεμο όπου και κέρδισε τα
γαλόνια του στο πεδίο της μάχης, Αυτή έμπαινε μπροστά και κερδίσαμε τον πόλεμο.
Και τα έλεγε ο πιο βλάσφημος που δεν είχε αφήσει άγιο για Άγιο εκτός και από
την Αγία Βαρβάρα προστάτιδα του πυροβολικού
Σε μια άσκηση σε ώρα βραδινή, μου εξομολογήθηκε
πως όταν τον φέρανε στα Γιάννινα βαριά τραυματισμένο, υπολοχαγό και το άφησαν να
πεθάνει στην απομόνωση, είδε δυο γυναίκες με μαύρα που η μία είπε στην άλλη
:Αυτός είναι δικός σου του πυροβολικού. Φρόντισέ τον εσύ, εγώ πάω στο μέτωπο να
φυλάξω τους άλλους. Ήτανε μου είπε- σχεδόν κλαίγοντας-ή Παναγία και η Αγία
Βαρβάρα.
Ιερός ο Δεκαπενταύγουστος συνδέεται και
ιστορικά με την Ελλάδα καθώς τον Δεκαενταύγουστο η Ιταλοί βομβάρδισαν την Έλλη το καταδρομικό
μας υπογραμμίζοντας τις προθέσεις του ανεκδιήγητου Μουσολίνι. Και δεν είναι η
μόνη θλιβερή επέτειος. Τον ίδιο μήνα η κατάρρευση του μετώπου στην Μικρά Ασία
.Οι Ίωνες και οι Φωκαείς της Μεγάλης Ελλάδας μαζεύουν τα ιερά και τα όσια και παίρνουν
τον δρόμο της προσφυγιάς στη Μητέρα Ελλάδα την οποία βοήθησαν με εργατικότητά τους και τον
πολιτισμό τους να γίνει το κράτος που χάρηκε η γενιά μας.
Ιερός ο Αύγουστος ,δίγνωμος. Προσκυνούμε τη
Χάρη της «διάσωσον από κινδύνους τους δούλους
Σου Θεοτοκε, ότι πάντες μετά Χριστόν εις Σε καταφεύγομεν»» και μετά τρέχουμε
στις παραλίες θεόγδυτοι για να απολαύσουμε το καλοκαίρι μας .Ήμαρτον Παναγία
μου τι να μας πρωτοσυγχωρήσεις ;
Σταύρος
Ιντζεγιαννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου