ΚΑΘ ΟΔΟΝ
ΑΝΑΚΟΠΗ
Αγρυπνείτε
και προσεύχεσθε ου γαρ οίδατε πότε ο καιρός…
Ένας
αιφνίδιος θάνατος –μα τόσο ξαφνικός που να μη προφτάσεις ένα γεια σας , ένα συγχωρήστε με, ένα μη με ξεχάσετε, με προσγείωσε απότομα στο
ρεαλισμό και τη σοφία του εκκλησιαστή. Αγρυπνείτε και προσεύχεσθε .
Είχε
αρχίσει από καιρό μια κατάρρευση
και η αίσθηση ότι μπορεί κάποια στιγμή
να πάθει μιαν ανακοπή –είχε πει ο γιατρός που προσπαθούσε μια θεραπεία και βέβαια πάνω
απ΄όλα η φροντίδα όλων μας –απαραίτητη
και το καλύτερο φάρμακο σε κάθε αρρώστια . Όμως…
Αγρυπνείτε και προσεύχεσθε…. Σοφός ο λόγος .Το
νήμα της ζωής κόβεται με μιας σα να πήρε το ψαλίδι κάποιος – βουλή Κυρίου- και
πάντα θάνατος διαδέχεται…
Συγχωρήστε μου το ότι απασχολώ τη στήλη και την αγάπη
σας ζητώντας ενδιαφέρον για ένα τόσο
προσωπικό μου ζήτημα που όμως η προέκτασή του αγγίζει νομίζω όλους μας, μια και
ο θάνατος αποτελεί τη μόνη και
αδιαπραγμάτευτη πραγματικότητα!
Πόσο έτοιμος μπορεί να είναι ο άνθρωπος για
να αντιμετωπίσει την αναχώρηση από το
εφήμερο στο αιώνιο όπου ουκ υπάρχει λύπη
και στεναγμός αλλά ζωή ατελεύτητος. και που προσπαθούμε να εξορκίσουμε με κάθε τρόπο .
Μια ανάσα .Ούτε καν ένα ωχ,-μια βαθειά ανάσα και το
ανεβοκατέβασμα του στήθους. Η σύσπαση του προσώπου για .
δευτερόλεπτα και ύστερα …γαλήνη. Η αιώνια
γαλήνη, αυτή που νοιώθει ο άνθρωπος όταν αφήνεται στα χέρια το Δημιουργού.
Αιφνιδιαστίκαμε. Πάντα σκιάς ασθενέστερα, πάντα
ονείρου απατηλότερα. Και ύστερα η προσευχή. Ην εξελέξω ανάπαυσον ως
φιλάνθρωπος.
Μα… έτσι…ξαφνικά .Τόσο γρήγορα. Να μη ανοιγοκλείνεις
τα μάτια σου.
Συγχωρήστε με που σήμερα απασχολώ τη αγάπη σας με προσωπικό μου θέμα.
-Προσωπικό; Όχι δε νομίζω. Θέμα του καθενός
μας. Είμαστε έτοιμοι;
Πόσο έτοιμος είσαι εσύ, με ρώτησε η
φωνή εντός μου που με ελέγχει κάθε τόσο για το πως και το γιατί και
το πότε και το που. Εισαγγελέας ανυποχώρητος, αδέκαστος,ασυμβίβαστος που όσο και να θέλω να του κρυφτώ ή να τον
αποφύγω στήνεται κάθε τόσο μπροστά μου και μου βάζει τις φωνές :Άφρον- άφρον τα
λες στους άλλους, αλλά εσύ τάχα είσαι
έτοιμος να παρουσιαστείς μπροστά Του και να εκλιπαρήσεις το έλεός Του :
Είναι έτοιμος ο άνθρωπος. Έχει συνειδητοποιήσει
την τραγική υπογράμμιση του εκκλησιαστή. Ώς ρόδον μαραίνεται και ως όναρ
παρέχεται και διαλύεται πας άνθρωπος.
Είμαστε έτοιμοι σε κάθε στιγμή, σε κάθε
απειροελάχιστο κλάσμα χρόνου για την επιστροφή «εις γην εξ ης ελήφθην» στον
Πλάστη μας.
Ανέμελοι, άβουλοι και μοιραίοι αντάμα ζούμε τη
χαζοχαρούμενη επίγεια ζωή μας χωρίς να
νοιαζόμαστε για την προειδοποίηση :Ουαί οι εκζητούντες θεάσασθε την φοβεράν
ημέραν Κυρίου…!
Ένας θάνατος ενός πολυαγαπημένου μου
προσώπου με προσγείωσε στην σκληρή μαζί και αναπόφευκτη πραγματικότητα. Ανακοπή
είπε ο γιατρός.
-Μα πως…έτσι απότομα!
-Μπορεί να συμβεί στον καθένα μας – είπε ο
γιατρός. Ένας θρόμβος που φράζει την καρδιά και…
Θυμήθηκα την ωραία γελοιογραφία του Αρκά:
Μια παρέα Άγγελοι στον ουρανό βλέπουν κάποιον που κάθιδρως, αγκομαχώντας ένα
βήμα μπρος, δυο βήματα πίσω προσπαθεί ματαιοπονώντας να ανέβει στον ουρανό
σέρνοντας ξωπίσω του ένα βαρύ κιβώτιο που όλο το φορτώνεται και όλο του πέφτει
και τον αναγκάζει να γονατίζει από το βάρος.
-
Ποιός είναι αυτός –ρωτάει τον Αρχάγγελο ένα μικρό Αγγελάκι.
-Α, αυτός είναι ένας αμαρτωλός που έζησε τη
ζωή του μέσα στη χαζοχαρούμενη ανεμελιά της σαρκικής του υπόστασης χωρίς να
νοιάζεται για την ψυχή του και τώρα προσπαθεί να κουβαλήσει τις αμαρτίες του
στον ουρανό για να ζητήσει έλεος επειδή δεν πρόλαβε να μετανοήσει στη γη πιστεύοντας
ότι υπάρχει καιρός να γονατίσει και να εξομολογηθεί, να κοινωνήσει να πει
ήμαρτον Κύριε .Ελέησέ με στη μακροθυμία
σου.
Εκεί μπροστά στο φέρετρο της μοναδικής και πολυαγαπημένης μου αδερφής που η μόνη της
φροντίδα ήταν να νοιάζετε για όλους μας και να σκορπίζει γύρω της απλόχερα την
αγάπη της δίνοντας τα πάντα για τους
άλλους και μη κρατώντας τίποτε για τον
εαυτό της, άκουσα πάλι εκείνη τη φωνή. Τον έλεγχο: Έμαθες τι θα πει ανακοπή.
Έμαθες πόσο έωλη είναι αυτή η ζωή. Πόσο εύκολα
μπορεί από τη μια στιγμή στην άλλη να σου ζητηθεί να παρουσιαστεί
μπροστά Του. Είσαι έτοιμός ;
Να είστε έτοιμοι φώναζε ο
καλόγερος στο Άγιο Όρος. Έτοιμοι –Έτοιμοι.
Είμαστε έτοιμοι άραγε;
Σταύρος Ιντζεγιαννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου