Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2015

Εκκλησιολογος 28/8/15




                                                                ΚΑΘ ΟΔΟΝ
      2015 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ
    
     Κύριε – Κύριε επίβλεψον εξ ουρανού και ίδε και επίσκεψε και  ελέησε κατά την μακροθυμία Σου η οποία δεν γνωρίζει και δεν ξεχωρίζει Χριστιανούς και Αλλόδοξους και διάσωσε την άμπελον ήν  εφύτευσεν η Δεξιά σου!
   Συγκλονιστικές οι εικόνες με τις χιλιάδες των μεταναστών που σαν ανθρώπινα κοπάδια καταφθάνουν καθημερινά με αυξανόμενο ρυθμό σε μια προσπάθεια να σωθούν από τη φρίκη του πολέμου και την αγριότητα των Τζιχαντιστών (καθώς λένε ) πιασμένοι ωστόσο στα δίχτυα των δουλεμπόρων που εκμεταλλεύονται τη δυστυχία και την ανάγκη τους. Την ανάγκη να σωθούν και αυτοί και τα ανήλικα πολλές φορές παιδιά τους ρισκάροντας τη ζωή τους
  Άλλοι μέσα σε φουσκωτά πλεούμενα όπου στιβάζονται κατά δεκάδες  ( σε βάρκα των 20 ατόμων  δίκην  ευτελούς  εμπορεύματος 50 ή και 60 άνθρωποι ) χωρίς  κάποιο μέτρο ασφάλειας  στις τρικυμισμένες  θάλασσες ( άγνωστο πόσοι από αυτούς θα φτάσουν στην αντίπερα όχθη ή θα καταλήξουν βορά  των ψαριών)  είτε στα σύνορα των Σκοπίων όπου κατά χιλιάδες  προσπαθούν πατείς με πατώ σε και με την απειλή των ενόπλων φρουρών, να περάσουν τους φράχτες κατά μήκος των συνόρων οδεύοντας λαχανιασμένοι στην πλησιέστερη σιδηροδρομική γραμμή με την ελπίδα να  επιβιβαστούν σε κάποιο τραίνο που θα τους μεταφέρει στη γη …¨Χαναάν. Τουτέστιν στη γη της  βιοποριστικής τους  Eπαγγελίας. Ή θα συνεχίσουν το μαρτύριο της οδοιπορίας. Μιας οδοιπορίας που καθώς λένε άρχισε από τη Συρία και συνεχίστηκε  στους δρόμους και τα μονοπάτια και τους παράδρομους της Τουρκίας προς τις ακτές έως ότου μέσω Ελλάδος φτάσουν έστω και…πεζοί στην Κεντρική Ευρώπη. Κατά προτίμηση Γερμανία!
   Οδοιπορία όπου πολλοί θα ξεμείνουν, αδυνατώντας να συνεχίσουν,
 όπως ακριβώς έγινε στη Μικρά Ασία των γονιών μας με τα διαβόητα «αμελέ ταμπουρού» στην αντίστροφη τότε πορεία του θανάτου – συνηθέστερα -ή της ζωής των ελάχιστων που κατάφεραν να φτάσουν προς τη Συρία  ή ακόμη τον «συνωστισμό!» στην προκυμαία της Σμύρνης -κατά την ανεκδιήγητο κ Ρεπούση- .
   Έτσι ακριβώς – ανθρώπινα κοπάδια ήταν και τότε !
  Πορεία προς την φιλάνθρωπη Ευρώπη και τότε και τώρα. Μόνο που τότε ήταν η Ελλάδα –η ίδια η Ελλάδα του ελέους και τότε και τώρα τους έσωσε. Με την Ευρώπη να χύνει κροκοδείλια δάκρυα. Και τότε και τώρα.
     Την Ευρώπη. Την υποτιθέμενη φιλάνθρωπη Ευρώπη της κοινωνικής αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς. Στην πραγματικότητα την Ευρώπη των πολιτικο- οικονομικών  και γεωπολιτικών συμφερόντων όλων αυτών που  κατ` ευφημισμόν ονομάζουμε «Δυνατούς» ή «Μεγάλους» και οι οποίοι κυβερνούν τον πλανήτη κατά το εκάστοτε συμφέρον τους.
   Οι σκηνές που βλέπουμε καθημερινά είτε στα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου όπου κατά χιλιάδες και όχι πια εκατοντάδες, αποβιβάζονται  από τα Ελληνικά πλεούμενα του λιμενικού, που σπεύδουν να τους διασώσουν –πώς να αφήσεις τον  συνάνθρωπό σου να πνιγεί;-και να τους δώσουν ένα κατάλυμα ή τροφή και να τους στείλουν σε πιο ασφαλές μέρος έως ότου μπορέσουν – όσοι μπορέσουν- να βρουν πιο σταθερό καταφύγιο ή εδώ ή στην υπόλοιπη  Ευρώπη.  
  Φρίκη με ονοματεπώνυμο: Μετανάστες !
   Άνδρες- γυναίκες- νέοι – παιδιά, μωρά στην αγκαλιά της μάνας τους ή λίγο πιο μεγάλα που τα κουβαλάνε στους ώμους οι πατεράδες τους ή  τα μεγαλύτερα αδέρφιά τους.
   Διαπληκτισμοί-ξυλοδαρμοί-διασυρμός! Οι φρουροί των Σκοπιών κατά μήκος του φράχτη από συρματόπλεγμα  προσπαθούν να συγκρατίσουν μάτια το κύμα που πέφτει επάνω τους σε μια προσπάθεια να περάσει τα σύνορα και να μπει στον σιδηροδρομικό συρμό όπου με κίνδυνο της ζωής τους σπρώχνοντας, ποδοπατώντας, ο ένας τον άλλον προσπαθούν  να έπιβιβαστούν σ` αυτό που νομίζουν - τραίνο της σωτηρίας τους- αλίμονο!!!
 Μου θύμισε τον Διγενή Ακρίτα παραφράζοντας  τη σχετική περικοπή όπου, καβάλα πάει ο Χάροντας τον Διγενή στον Άδη κι άλλους μαζί « ΚΛΑΙΕΙ ΔΕΡΝΕΤΑΙ ΤΟ ΑΝΘΡΏΠΙΝΟ ΚΟΠΑΔΙ»!!! 
  Ένα ανθρώπινο κοπάδι κι εδώ.
  Χέρια που απλώνονται σ` αυτούς που σκαρφάλωσαν, ζητώντας βοήθεια. Ένα μικρό παιδί που βίαια  απωθήθηκε και αποχωρίστηκε τα μάνα του : Μαμά – μαμά. Μια γυναίκα που αναζητεί βοήθεια από τον σύζυγο που ανέβηκε στο τραίνο :Μη μ` αφήνεις  εδώ!
   Πώς να συγκρατήσεις το κλάμα της ψυχής μπροστά στο δράμα αυτών των ανθρώπων. Κι από πέτρα να είσαι ραϊζεις!
   - 2015 χρόνια μετά τον γλυκύτατο Ιησού που θυσιάστηκε διδάσκοντας
   τον κόσμο ότι ωραιότερο και αξεπέραστο έχει ειπωθεί: Αγαπάτε Αλλήλους!!
  2015 χρόνια μετά Χριστόν
                            Σταύρος Ιντζεγιαννης

Δεν υπάρχουν σχόλια: