Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2015

Γνωμη 31/7/15





                                                                                      ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
      ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ

     Δεν ξέρω αν είναι θέμα ή…ανάθεμα. Το γεγονός πάντως είναι ότι οι γυναίκες πήραν κεφάλι και άρχισαν να κυριαρχούν τόσο στον Δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα και βρίσκονται στις υπεύθυνες θέσεις, μας αρέσει ή όχι !
  Αφορμή στάθηκε μια παρατήρηση. Προ ημερών στο τμήμα χημικών του πανεπιστημίου Πατρών, ορκιστήκαν οι νέοι πτυχιούχοι. 25 γυναίκες και μόνο 5 άνδρες. Ποσοστό να τραβάς δηλαδή τα μαλλιά σου, αν σου έχουν μείνει. Μεταξύ τους πρώτη των πρώτων που διάβασε και τον όρκο μια πολυαγαπημένη μου ανεψιά μου η Άσπα Γεωργίου κόρη του Τάκη και της Βένης Γεωργίου. (αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα σκεφθείτε ε;- ανθρώπινο)
   Το πρόβλημα έχει γίνει σοβαρό, και όχι μόνο που το παρατηρήσαμε στη σχολή χημικών, αλλά γιατί σε κάθε τομέα της επιστήμης η όπου αλλού, γενικότερα της ανθρώπινης δραστηριότητας, παρατηρείται μια καθοριστική  και σε διαρκή άνοδο παρουσία του γυναικείου φύλου.
  Ιατρεία, δικαστήρια, εκπαίδευση, ερευνητικά εργαστήρια, κρατικές υπηρεσίες ακόμη και η αστυνομία ή και ο στρατός έχουν γεμίσει και σε αρκετές περιστάσεις εξουσιάζονται από γυναίκες. Διευθύνσεις εταιρειών ή μεγάλων επιχειρήσεων έχουν επικεφαλής τους γυναίκες
    Η αλήθεια να λέγεται. Οι γυναίκες  προπορεύονται. Απόδειξη πως αυτές τις ημέρες ήρθε  επί κεφαλής της… «τερατόικας » που λέει ο Λαφαζάνης η  Ντάλια Βελκουλέσκου προκειμένου-λένε-να μας βάλλει τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι
     Η ιστορία άρχισε από τα χρόνια του Παράδεισου. Την ξέρετε αλλά να σας την ξαναθυμίσω. Έβλεπε ο Πανάγαθος τον Αδάμ που μαράζωνε μόνος του  και σκέφθηκε να του ανανεώσει το ενδιαφέρον για τη ζωή. Κάπως  έτσι του έφερε την Εύα. Την είδε ο προγονός μας και τρελάθηκε. Ήταν και θεοτσίτσιδι η τύπισσα –ένα φύλλο συκιάς τι να πρωτοκρύψει-και άρχισε να χοροπηδάει από τη χαρά του ( όπως καλή του ώρα ο μπάρμπα Μήτσος από τα Τζουμέρκα, που τον πήγα στην πλαζ στο Ακταίο και μόλις είδε τις θεόγυμνες που παίζανε ρακέτες, έπεσε ξερός. Παραλίγο εγκεφαλικό. Τον έχω ακόμη εδώ και δε λέει να ξεκολλήσει από το πρωί στις 8 στην πλαζ  πρώτο τραπέζι μη χάσει…λεπτομέρειες!!!
    Χαρές και αγκαλιές λοιπόν ο Αδάμ –αγάπες και λουλούδια που λέει το τραγούδι-αλλά από την άλλη μέρα κιόλας η Εύα άρχισε τα δικά της .Φέρε και φέρε. Πήγε ο δόλιος σκότωσε μια αρκούδα της έφερε γούνα να τη ντύσει αλλά αυτή ανικανοποίητη: Θέλω άσπρη γούνα. Τι να κάνει ο χαζοβιόλης ο Αδάμ έψαξε –έψαξε βρήκε μια άσπρη αρκούδα τη σκότωσε της έφερε άσπρη γούνα.
    Της έφερε σταφύλια κεράσια, ροδάκινα ,βερίκοκα, αλλά ανικανοποίητη αυτή: Θέλω μήλο
   -Βρε καλή μου, βρε χρυσή μου.
   Τίποτα  αυτή. Θέλω μήλο, θέλω μήλο, θέλω μήλο!!!
 Ώσπου μια μέρα γυρίζοντας  από το κυνήγι ο Αδάμ βρίσκει την Εύα να παίζει… κουμ καν με τον όφι. Κάπου εκεί είναι που πήρε ανάποδες στροφές έβαλε τις φωνές και κατέβασε  από αστέρια μέχρι φεγγάρι (τα καντήλια δεν είχαν εφευρεθεί ακόμη) τόσο που τους άκουσε ο Παντοδύναμος κι όπως ήταν αγουροξυπνημένος, με τις πιτζάμες, τους βούτηξε από το αφτί και τους πέταξε έξω από τον Παράδεισο
   -Α να μου χαθείτε αχαϊρευτοι !!!
   Μητριαρχική η κοινωνία στα πρώτα χρόνια της σύστασής της, έφερε τον άντρα να κυνηγά και να διακινδυνεύει για να συντηρήσει την οικογένεια όπου όμως η γυναίκα διηύθυνε. Ο άντρας  κουβαλά-έλεγε γελώντας η μάνα όταν ήθελε να πειράξει τον πατέρα-και η γυναίκα ξοδεύει!!!
  -Και μη μου διαμαρτυρηθούν οι αρσενικοί που με διαβάζουν , διότι θα τους θυμίσω την περίπτωση του Μανώλη Γ…φίλου, που παριστάνει τον άντρα τον πολλά βαρύ, που δε σηκώνει μύγα στο σπαθί του και  καυχάται ότι αυτός κυβερνάει το σπίτι του, αλλά, ότι και να του πεις, λέει : «εντάξει αλλά να ρωτήσω τι λέει και η Χαρίκλεια»- η γυναίκα του !!!
    Προχθές στη βράβευση της ανεψιάς μου της Άσπας Γεωργίου στο Πανεπιστήμιο, καθώς με το φίλο μου σχολιάζαμε ότι 25 γυναίκες και
  μόνο 5 άντρες, γνωστή μου κυρία με κάρφωσε: Να το πάρετε απόφαση οι γυναίκες διευθύνουν τον κόσμο, σας αρέσει ή όχι.
  -Όχι, δε μας  αρέσει αλλά …τι να κάνουμε!!!        
                             Σταύρος Ιντζεγιάννης

Δεν υπάρχουν σχόλια: