Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2015

εκκλησιολογος 30/9/15




                                                       ΚΑΘ ΟΔΟΝ
     ΥΓΕΙΑΣ ΕΝΕΚΕΝ
     
    Η φήμη των γιατρών κυκλοφορεί στα σαλόνια, τα  έργα τους στα κοιμητήρια !
----------------------------
    Συννεφιασμένος έρχεται ο Παμίνος στην πρωινή συνέλευση της καφετέριας. Βαρύς , ασήκωτος και σεκλετισμένος  «άχρι θανάτου»
  Δεν είναι μια απίθανη ιστορία η ιστορία του όπως τη διηγείται όπως  ο φίλος και όχι μόνο είναι απόλυτα αληθινή αλλά σίγουρα  δεν είναι ο μόνος. Λίγο πολύ την έχουμε αντιμετωπίσει όλοι μας. Υγείας ένεκεν λοιπόν.
   Η ιστορία άρχισε  απ` όταν πήγε στον γιατρό του να του γράψει τα φάρμακα που παίρνει κάθε μήνα. Δυο για την πίεση, ένα για την παλινδρόμιση του στομάχου και μια βιταμίνη. Φάρμακα που έπαιρνε χρόνια και πηγαίνανε όλα ρολόι. Το κακό άρχισε όταν ρώτησε « Μα γιατί πρίζονται τα πόδια μου;»
   Κούνησε το κεφάλι του ο γιατρός «Δεν κάθεσαι να σου κάνω κι ένα καρδιογράφημα-να δούμε πως πάει η αρυθμία που έχεις χρόνια.» διότι ναι είχα από χρόνια αρυθμία. Και μάλιστα την είχε και ο πατέρας μου κι ο παππούς μου όπως έλεγε ο πατέρας. –συνεχίζει ο Παμίνος. Αλλά με ένα υπολογισμό που έκανα, ό μεν παππούς πέθανε στα 58, ο δε  πατέρας  στα 78 –δηλαδή με διαφορά 20 ετών και άρα εγώ τηρουμένων  των  χρονικών αποστάσεων και κληρονομικών αναλογιών –δηλαδή μια εικοσαετία ο ένας από τον άλλον, λογικό είναι να πεθάνω –χτύπα ξύλο !-στα …98. Σωστά ; Αν μάλιστα σκεφτείς ότι ο πατέρας μου δεν έπαιρνε και χάπια και μάλιστα έπινε και  δυό- τρία ουζάκια  – ο παππούς το έτσουζε καθώς λέγανε κανονικά – ενώ εγώ πίνω μόνο ένα, –θα έπρεπε να ξεπεράσω τα …100 !!!Μετράω σωστά- ρωτάει ο φίλος.
    Σωστά συμφωνούμε όλοι.
   Το κακό άρχισε κάπου εκεί. Διότι  πως του ήρθε του γιατρού « για κάτσε να σου κάνω ένα καρδιογράφημα » και όταν είδε το καρδιογράφημα έκανε ένα μορφασμό και κούνησε το κεφάλι του (κατά κανόνα και να το έχετε υπ` όψιν σας, όταν ο γιατρός κουνάει το κεφάλι του κάτι δεν πάει καλά!)
  -Τι συμβαίνει γιατρέ;
   -Τίποτε. Είσαι μια χαρά…αλλά καλό θα ήταν να σε δει και ένας καρδιολόγος.
  Αυτού με ζώσανε τα φίδια καθώς λέμε, -συνέχισε ο Παμίνος- διότι αφού είμαι καλά γιατί να με δει καρδιολόγος, άσε που θυμήθηκα και  το ανέκδοτο
  « Γιατρέ μου το φάρμακο που δώσατε στη πεθερά μου απεδείχθη σωτήριο »
 - Α ναι; Και πως πάει η ασθενής μας ;
 -  Την κηδέψαμε προχτές !!!»
     Ο καρδιολόγος διαπίστωσε κολπική μαρμαρυγή και …« θα παίρνετε  αυτά τα φάρμακα για την πηκτικότητα του αίματος και να κάνετε και αιματολογικές εξετάσεις!»
  Οι εξετάσεις έδειξαν ότι το συκώτι άρχισε να αντιδρά «είναι μάλλον από τα φάρμακα είπε ο παθολόγος αλλά καλό είναι να σε δει και ένας ηπατολόγος ».
 Ο υπατολόγος τα βρήκε όλα μια χαρά, αλλά κούνησε κι αυτός το κεφάλι του. « Δε βλέπω τίποτε το ανησυχητικό αλλά θα κάνετε αυτές τις αιματολογικές και μια αξονική άνω κάτω κοιλίας »
  Και μετά –ρωτάμε όλοι μαζί τον Παμίνο.       
  Έκανα τις αιματολογικές, όλες καλά-μια χαρά «αλλά να κάνεις  και κάτι ειδικές και μια μαγνητική »
  - Μα αφού είμαι καλά κύριε καθηγητά
   -Ναι πραγματικά δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας χρέος όμως του γιατρού είναι να σιγουρεύεται.
    Ακούγοντας τον φίλο να διηγείται που πήγαινε από τον Άννα στον Καϊφα, θυμήθηκα τον μακαρίτη τον Ανδρέα Μουτούση –πατέρα του επίσης γιατρού τώρα Γιάννη Μουτούση-αυτόν τον  εξαίρετο γιατρό και κυρίως άνθρωπο. Σε ξάπλωνε, σε πίεζε  στην κοιλιά -βγάλε τη γλώσσα, βήξε, πάρε ανάσα, σου έβαζε και το στηθοσκόπιο «να σε ακροαστώ» και έκανε διάγνωση γκαραντί  δε λάθευε ποτέ.
   Σήμερα οι γιατροί με το παραμικρό αρχίζουν τις παραπομπές. Τράβα  στον μικροβιολόγο, ο μικροβιολόγος  στην αξονική. Η αξονική στους υπέρηχους, οι υπέρηχοι στη μαγνητική και από εκεί ξανά στον παθολόγο να κανονίσει τα φάρμακα διότι ναι μεν είσαι καλά αλλά… κάντε και μια αιματολογική –πυρηνική και βλέπουμε. Πάντως μην ανησυχείτε. Είστε καλά.
 - Μα αφού είμαι καλά γιατί να κάνω εξετάσεις πάλι ;
  Επειδή…γιατί…  διότι, η σύγχρονη ιατρική δεν αρκείται στο βήξε ανάσανε. Θέλει εξετάσεις, θέλει πιστοποίηση, θέλει να σιγουρευτεί  ότι ο άρρωστος δε θα τους ξεφύγει και θα πάει  με …κολπική μαρμαρυγή
…εν κόλποις Αβραάμ  Αμήν !  
                                                                                             
                                            Σταύρος Ιντζεγιάννης

Δεν υπάρχουν σχόλια: