ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΑ
Αγκάθι
στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους μας το συνταξιοδοτικό. Ζείτε πολύ
επιμένουν οι δανειστές μας. Έτσι που το πάτε κορακοζώητοι, δε βγαίνετε με τίποτε.
Κατόπιν αυτού, αργά τη νύχτα, η κυβέρνηση αναγκάστηκε να διαψεύσει την είδηση
ότι θα ψηφίσει νόμο να πεθαίνουμε υποχρεωτικά στα 75, αν και οι οικονομολόγοι
επιμένουν ότι αυτή είναι η μοναδική λύση. Η στήλη συμφωνεί και επαυξάνει. Υποχρεωτικός
θάνατος το πολύ στα 78 αλλά να κάνουν αρχή από την κυβέρνηση και τους
πολιτικούς για να δώσουν το καλό παράδειγμα !!!
Το
θέμα αφορά την αύξηση του ορίου ηλικίας
στην εργασία και τις περικοπές
των συντάξεων : Κανένας συνταξιούχος κάτω από τα 65, προσεχώς στα 67 και αργότερα
στα 70. Εξαιρούνται μόνο οι
βουλευταί γιατί ανήκουν στα …βαρέα και
ανθυγιεινά .
Εύγε . Το προσυπογάφουμε. Σύνταξη εν ανάγκη
και στα 75 ! Διότι αυτό θα δείξει σε όλον τον κόσμο ότι είμαστε ένα κράτος νέων και ακμαίων εφήβων της έβδομης δεκαετίας . Έλληνες αεί παίδες. Όχι λόγια - έργα !
Στα 68 ο Χαραλαμπάκης « έτεκεν άρεν» ,η
κυρία του -τρίτη κατά σειράν από τις… νόμιμες - ετών 42 αυτή και μάλιστα δικό του «και όχι περί δια του
υδραυλικού ή του ντελιβερά » όπως κακολογούν οι φαρμακομύτες της γειτονιάς. : «Καλέ
να σας ζήσει ο μπέμπης , ίδιος φτυστός ο Παναγιώτης ο ταχυδρόμος » .Πάρτες στο γάμο σου να σου πουν και του
χρόνου. Βάλε σπίτι σου για γέρο, τον
Χαραλαμπάκη.
Βεβαίως
το πρόβλημα δημιουργείται από το ότι
αυξήθηκε ο μέσος όρος ζωής και
ενώ στην ιδρυτική φιλοσοφία της
ασφάλισης, είναι να ταϊζει τον συνταξιούχο γύρω στα δέκα χρόνια, σήμερα μερικοί
παίρνουν σύνταξη στα 55 ή 60 και
μετά ξεχνάνε να πεθάνουν !
Με το δίκιο του το ΙΚΑ, διαμαρτύρεται: θα
πεθάνετε καμιά φορά ή όχι ; Διότι
αν δουλεύετε τριάντα πέντε χρόνια
και κάθεστε συνταξιούχοι
άλλα σαρανταπέντε δεν κάνουμε τίποτα. Μου παίρνετε πίσω ότι μου δώσατε
και μου παίρνετε και το διάφορο
- Πράγματι αν δείτε στα νεκροταφεία , η επικίνδυνη ζώνη που ήταν
γύρω στα 70 τώρα είναι γύρω στα ογδόντα - ογδονταπέντε .Έτσι και ξεφύγεις από
εκεί πάς κατευθείαν για εκατό- εκατόν
δέκα . Μια ολόκληρη μέρα έφαγα ,καταγράφοντας και μετρώντας ηλικίες και δε
βρήκα ( ένας- δύο, που και που ) πεθαμένο στα 75! 'Ολοι από τα ογδόντα
τραβάνε για 100 και βάλε .
Ε με τέτοια …γκίνια , πώς να προκόψει το
Ιδρυμα !. Κάνει βέβαια ό,τι μπορεί -
κόβει τα φάρμακα, πας για αξονική σου λένε περάστε του… χρόνου - αλλά και
πάλι τζίφος. Ο άνθρωπος στην εποχή μας
ζει πολύ - αυτή και μόνο είναι η ρίζα του
κακού !Διότι κάτι τα φάρμακα , κάτι που τάζει η Ασημίνα κεριά σαν το
μπόι της «μη μου τον πάρεις και μείνω σαν
την καλαμιά στον κάμπο» πιάνεις αισίως
τον αιώνα.
Προπολεμικά δεν υπήρχαν τέτοια προβλήματα. Θα μου πείτε
βέβαια ότι δεν υπήρχε ούτε Ι.Κ.Α - στα σπάργανα ήταν - ούτε
νοσοκομεία - γεμάτος ο τόπος τώρα -
διαγνωστικά κέντρα και …διασωληνώσεις ή εντατικές και τέτοια . Τα χωριά γέμισαν
κέντρα υγείας ,άσχετα αν δεν έχουν
γιατρούς. Έχουν κηπουρούς και οδηγούς διπλούς και τρίδιπλους.. Το ότι δεν
υπάρχουν αυτοκίνητα είναι…ασήμαντη
λεπτομέρεια..! .
Την αγροτιά
ή την δάγκωνε δεντρογαλιά στο χωράφι ή τη θέριζε ο τύφος και
πηγαίνανε σούμπιτοι και αβοήθητοι.
Στις
πόλεις θέριζε η ελονοσία. Μαλάρια λέγανε ό,τι και να είχες και … άμωμοι εν οδώ αλληλούια. Μερικούς τους
θάβανε και ζεστούς ακόμη (βιαζόταν οι κληρονόμοι). Στα 55 ήσουνα ήδη γέρος και
ξοφλημένος .Στα 60 …καλά : Ο γέρο -
Δήμος πέθανε, ο γέρο Δήμος πάει . Αν
προλάβαινες να κοινωνήσεις σε παίρνανε κηπουρό στον παράδεισο. Αν όχι πήγαινες θερμαστής στα καζάνια της κόλασης.
Σήμερα και να θέλεις δεν σ ΄αφήνουν να
πεθάνεις. Άσε που δε…θέλεις κι όλας. Αστεία με το Χάρο;
ΣΤ. ΙΝΤΖΕΓΙΑΝΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου