ekklhsiologos

                                                                  ΚΑΘ ΟΔΟΝ

    Ο ΧΡΟΝΟΣ ΜΗΔΕΝ

    

    Εννέα στους δέκα ασθενείς φοβούνται τη γενική νάρκωση. Από το διαδύκτιο η είδηση, στα στατιστικά, όπου διαβάζεις για πράγματα που ούτε τα φαντάζεσαι. Για παράδειγμα, πόσοι φοβούνται τη νάρκωση και πόσοι όχι. Τι μπορεί να χρησιμεύσει μια τέτοια στατιστική είναι άλλο ζήτημα. Εννέα λοιπόν στους δέκα ασθενείς φοβούνται τη γενική νάρκωση.

   -  Εσείς- ρώτησε κάποιος από την απογευματινή παρέα .

   Αστεία πράγματα πετάχτηκε ο Βασιλάκης ο Κ-συνταξιούχος τραπεζικός-και ξερόβηξε. Τι να  φοβηθείς;

    -Τι λες χριστιανέ μου, τον έκοψε η γυναίκα του Τι αστεία .Ξεχνάς που παραλίγο να σηκωθείς να  φύγεις από το  χειρουργικό τραπέζι από το φόβο σου. Το ξέχασες;

    Βάλαμε τα γέλια , αλλά το θέμα, γενικεύθηκε. Ο καθένας μας κάποια δική του περίπτωση είχε να θυμηθεί. Γενικό συμπέρασμα  είναι ότι όλοι τρέμουμε.

    Θυμήθηκα πριν χρόνια που βρέθηκα στην ίδια θέση για μια ευτυχώς ανώδυνη ιστορία. Στον προθάλαμο ο Χρηστάρας  με φίλησε και για να μου δώσει κουράγιο με χτύπησε  φιλικά στην πλάτη: Μη νοιάζεσαι .Θα προσέχω εγώ τη… χήρα σου

   -Μπα που να φας  τη γλώσσα σου γρουσούζη!

 Γελάσαμε βέβαια μια και το έχουμε  στις σχέσεις μας με τον φίλο, το μαύρο χιούμορ. Όμως…

    Όμως κακά τα ψέματα, θυμάμαι που έκανα νοερά την  προσευχή μου ( είχα εξομολογηθεί βέβαια και κοινωνήσει, αλλά από την Κυριακή μέχρι την Πέμπτη, είναι τέσσερις μέρες !) και καλού- κακού δήλωσα ειλικρινή μετάνοια (Είναι βλέπετε η περίπτωση που δε σηκώνει να πεις ψέματα) « και όσα εν βίω ήμαρτον ως αγαθός και φιλάνθρωπος Θεός συγχώρησον!»

    Έλα ρε μη κάνεις έτσι, είπε και ο αναισθησιολόγος -φίλος κι αυτός- συντονισμένος στο γενικό κλίμα που προσπαθούσαν να  το ρίξουν στην πλάκα για να μου δώσουν κουράγιο-αφού σου υποσχέθηκε ο Χρηστάρας ότι θα φροντίζει τη… «χηρευάμενη» τι νοιάζεσαι. Μου σιγοτραγούδησε κιόλας  την ώρα που μου έριχνε το φάρμακο: Στον άλλο κόσμο που θα πας κοίτα μη γίνεις  σύγνεφο , άστρο λαμπρό της χαραυγής!!!

  Έτσι  με τους καλύτερους οιωνούς ταξίδεψα στον χρόνο της ανυπαρξίας. Ούτε που κατάλαβα τίποτε. Έζησα στον χρόνο μηδέν.  

   Κάπως έτσι σκέφτηκα μετά, θα είναι και ο θάνατος, αν φυσικά είσαι προετοιμασμένος, όσο προετοιμασμένος μπορεί να είναι κανείς την ώρα του θανάτου, έστω και έχοντας εξομολογηθεί και κοινωνήσει.  Άλλωστε η …μέλλουσα χήρα μου το  ξεκαθάρισε. Εγώ σε συγχωρώ, με το Θεό δεν ξέρω πως θα καθαρίσεις. Το ίδιο και οι κόρες μου: Μπαμπά από εμάς εντάξει, αλλά πρόσεχε, γιατί εκεί δεν περνάνε τα ψέματα που λες.

   Τι είναι η αναισθησία λοιπόν ; Μία  ένεση και πάντα  ύπνος  διαδέχεται. Τώρα τι είδους ύπνος, αν δηλαδή ξυπνάς εν ζωή  ή ξημερώνεις εν τόπω χλοερώ ή εν τόπω κολάσεως, είναι άλλη ιστορία. Όπως έστρωσες κοιμάσαι έλεγε μια θεία μου. Αν έχεις προλάβει να μετανοήσεις, κάπως διορθώνεται το πράγμα, διότι εκεί πάνω ξέρουν όχι μόνο τι λες αλλά και τι σκέφτεσαι την ώρα που το λες!!!

   Βέβαια η αναισθησιολογία – για να ξαναγυρίσουμε στο θέμα μας-έχει κάνει προόδους .Οι γιατροί είναι υπεύθυνοι-με ..φακελάκι ακόμη περισσότερο-και δεν παίζουν με τη ζωή του αρρώστου .Σίγουρα δεν είναι Θεοί  αλλά… Αν δεν έχει σωθεί το καντηλάκι σου –έλεγε η θεία – δεν παθαίνεις τίποτε.

  Ωστόσο το σκοτάδι μας τρομάζει πάντα. Ίσως ακόμη περισσότερο κι από το ίδιο το μαχαίρι- χτύπα ξύλο – του γιατρού. Πρόσκαιρο βέβαια  που όμως δεν ξέρεις πόσο θα κρατήσει.

  -  Θα σε ξαναφέρω πίσω- υποσχέθηκε ο γιατρός

-         Κι αν δε γυρίσω;

-         Ε, τι σε νοιάζει αφού ο Χρηστάρας θα προσέχει τη χήρα σου

 Αναγκαίο κακό ή καλό – όπως το πάρεις – η νάρκωση, αφού χωρίς αυτή δε γίνεται, αχρείαστη να είναι. Φοβάσαι ή όχι λες ναι και πας κατά Θεού ή κατά διαβόλου ανάλογα με τις πράξεις σου.

-         Εκείνο που είναι το συμπέρασμα και μετράει είναι το πόσο είναι έτοιμος κάποιος. Κανείς δεν ξέρει ποια είναι η ώρα Χ που θα κληθείς  να λογοδοτήσεις  στο δικαστήριο του Θεού όπου κατήγορος και υπεράσπιση είναι τα έργα σου. Εκείνο το  «άφρον τούτη τη στιγμή την ψυχή σου απαιτούσιν από σε »  είναι ένα καμπανάκι που κανείς δεν ξέρει ποια ώρα θα ηχήσει!

Για θυμηθείτε την παραβολή των μωρών παρθένων !

                                   Σταύρος Ιντζεγιαννης