ΚΑΘ ΟΔΟΝ

                                               ΚΑΘ ΟΔΟΝ

    ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

    Κύριε –κύριε επίβλεψον εξ ουρανού και ίδε…!

   Τι έχουμε πάθει; Πήραμε  τη ζωή μας λάθος κι αλλάξαμε ζωή-που γράφει ο ποιητής.

    Πως γίναμε έτσι; Κι όμως σωστά μας είχαν μεγαλώσει οι γονείς μας. Κάναμε την προσευχή μας το πρωί: «Πάτερ ημών ο εν τοις Ουρανοίς αγιασθήτω το όνομά σου…» και πάντα το

 βράδυ  πριν κατακλιθούμε: « Καταξίωσον Κύριε εν τη εσπέρα ταύτη αναμαρτήτους φυλαχθείναι ημάς» ! Το μεσημέρι ο πατέρας στερεότυπα έλεγε κάνοντας το σταυρό του.; «Ευχαριστούμε Κύριε για το πλούσιο τραπέζι που μας αξίωσες» Εννοείτε ότι αυτό το πλούσιο τραπέζι ήταν μόνο ένα πιάτο ρεβύθια βρασμένα και λίγα χόρτα  που είχε μαζέψει η θεία Χρυσώ από ένα κήπο πιο πέρα. Υπερπλούσιο, έλεγε ο συγχωρεμένος, άλλοι δεν έχουν ούτε αυτό!!!

  Είχαμε φόβο Θεού!

   Τι πάθαμε και τα ξεχάσαμε όλα  αυτά. Βιαστικά σηκωνόμαστε το πρωί-«πω  πω άργησα!» κάνομε, αν ! κάνουμε  το σταυρό μας πολλές φορές μηχανικά και στην εξώπορτα αντί για σταυρό το ψαλτήρι της συμβίας: Μη ξεχάσεις εκεί που μπλέκεις με τους φίλους σου να πάρεις ψωμί, πατάτες, ρύζι και τα μακαρόνια  να είναι Μίσκο –που φώναζε ο καλόγερος του Ακάκιου!!! 

   Διαλυμένο το μεσημεριάτικο τραπέζι. Άλλη ώρα εμείς, πολλές φορές στο πόδι διότι…διότι…διότι να προλάβω το λεωφορείο ή περιμένει η αδερφή μου ή ετούτο  ή το άλλο. Τα παιδιά ακόμη χειρότερα. Σχεδόν δεν τα βλέπουμε. Σχολείο, φροντιστήριο, καράτε ο μεγάλος, μετά αγγλικά η κόρη λογιστικά η άλλη… όλοι κάτι έχουν ,κάπου πάνε. Κάπως φεύγουν!

 -Κάντε και κανένα  σταυρό βρε- φωνάζω.

 -Αφού πάω την Κυριακή στην εκκλησία-απαντάει.

 Ο άλλος είναι απασχολημένος με το κινητό!!!Δεν ευκαιρούμε ούτε να μιλήσουμε σαν οικογένεια. Να βρούμε ένα τρόπο επαφής. Που να βρεις άκρη!

   -Οικογένεια; Τι είναι αυτό; Αλλιώς τη ξέραμε. Άλλο εννοούσαμε όταν λέγαμε πατέρας, μητέρα, παιδιά, παππούς θείος. Ο Χριστός .Η Παναγία. Οι Άγιοι, σε κάθε βήμα μας σκέπη και κραταίωμα!

    Δε λες δόξα τω Θεώ-προσπαθεί να με συνεφέρει-ο ξάδερφος που δε σου αντιμιλάνε ποτέ, που δε σου γυρίζουν την πλάτη, που κοιμούντε ακόμη σπίτι. Που δε σου ήρθαν ποτέ μεταμεσάνυχτα! Που δε σου είπε ο Κωστάκης- 18 χρονών-πατέρα έχεις  ένα τσιγάρο;

  Για κοίταξε εμένα που με ζηλεύεις διότι όλα τα παιδιά μου είναι επιστήμονες. Ναι δόξα τω Θεώ επιστήμονες, αλλά εγώ με την Θεώνη –τη γυναίκα του, είμαστε μόνοι. Ο ένας γιατρός την Αγγλία. Η άλλη προγραμματιστής πληροφορικής πήρε διδακτορικό κι ετοιμάζεται για το Πανεπιστήμιο της Ουψάλα, ίσως  παντρευτεί τον καθηγητής της-λέει!!!  Η μικρή –τρόπος του λέγειν μικρή-πιανίστα στο Παρίσι!

   Τι να έρθουμε να κάνουμε στην Ελλάδα πατέρα-λένε. Μας βρίσκεις δουλειά ή θα ζούμε με το χαρτζιλίκι  σου. Τουλάχιστον εδώ δουλεύουμε. Ζούμε. Να είσαι υπερήφανος γιατί δε σε ντροπιάζουμε.

  -Ναι. Δε με ντροπιάζουνε- λέει ο ξάδερφος-αλλά προχτές που είμαστε κατάκοιτοι και οι δύο, δεν είχαμε ποιος να πάει στο φαρμακείο να μας πάρει μια ασπιρίνη αδερφέ. Σκέψου αν ήταν - ο Θεός να μη το δώσει-κάτι σοβαρότερο. Μια ανάγκη να μας πάει κάποιος στο νοσοκομείο. Τουλάχιστον εσύ τα έχεις δίπλα σου. Να λες Δόξα τω Θεώ!

  Τι πάθαμε; Πως γίναμε έτσι; Σωστά είχαμε μεγαλώσει. Με φόβο Κυρίου. Μεγάλοι άντρες πια κοιτάγαμε το ρολόι –πω  πω άργησα 10 η ώρα θα φωνάζει πάλι η μάνα: «Δε σκέφτεστε τον πατέρα σας , εκεί που… ξενυχτάτε » Ήταν 10 και τέταρτο!!!Πάει χάλασε ο κόσμος-γκρίνιαζε!

Σκέψου δηλαδή να ζούσε σήμερα και  έβλεπε την μικρή να γυρίζει από τα …λογιστικά! Στη 1 ή  στις 2 τα μεσάνυχτα. Θα πάθαινε εγκεφαλικό.
   -Μα είναι καρναβάλι –λέει.

 -Ναι καρναβάλι με τον κόσμο στην ουρά να περιμένει ένα πιάτο στα συσσίτια της Αρχιεπισκοπής !

  Τέτοιες μέρες μέσα σ` αυτό το αλλοπρόσαλλο περιβάλλον που βιώνουμε  με τις χαζοχαρούμενες εξαλλοσύνες των νεαρών από τη μια μεριά και από την άλλη τις κραυγές της απόγνωσης, από κάθε πλευρά, ζητώντας διέξοδο στα αδιέξοδα  που βιώνουμε, νοιώθω περισσότερο από κάθε άλλη φορά την ανάγκη  να γονατίσω στην ησυχία  μιας εκκλησίας  «επί την ηλίου δύσιν» και να προσευχηθώ για «φως το ιλαρόν  Αγίας δόξης» που τόσο μας χρειάζεται σαν μια  ελάχιστη προετοιμασία για την εβδομάδα των Χαιρετισμών στη Θεοτόκο  που αρχίζουν, μεθαύριο από τη «Καθαρή Δευτέρα» που μας έρχεται.

Σταύρος Ιντζεγιαννης