ΚΑΘ ΟΔΟΝ
ΑΣΥΛΟ
471 φοιτητές του πολυτεχνείου Θεσσαλονίκης
με αίτησή τους ζητούν να μη καταργηθεί το Πανεπιστημιακό άσυλο, δεδομένου ότι
το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης,έχει γίνει κέντρο παντός είδους ανομίας και όπου
ναρκομανείς και προαγωγοί αλωνίζουν καθημερινά προς δόξα του ασύλου, που
παρέχεται παρά την απαγόρευση, κατά το γνωστό της λαϊκής θυμοσοφίας «μπάτε
σκύλοι αλέστε…»! Σκεφθείτε δηλαδή τι έχει να γίνει, αν καταργηθεί η έστω και
κατ` αυτόν τον τρόπο, απαγόρευση. Έτσι,
λένε οι φοιτητές, όχι εγώ, να εξηγούμεθα, διότι ως γνωστό όποιος φυλάει τα
ρούχα του έχει τα μισά. Όποιος δεν τα φυλάει… καλά να πάθει Και μη πείτε ότι
είναι υπερβολές, διότι και τα μισά να είναι αλήθεια, πάλι πολλά είναι!
Το θέμα ξαναήρθε στην επικαιρότητα καθώς ο κ
Γιαβρόγλου-πανεπιστημιακός μεν , κομματικό στέλεχος δε, της γνωστής θεωρίας «
ηθική της πρώτης φοράς αριστερά!» , επιμένει «μη θίγετε τα κακώς κείμενα» διότι
έσεται ήμαρ εκλογών και μπορεί ο τάδε ή
η δείνα να παρανομούν, αλλά είναι και ψηφοφόροι. Να μη ξεχνάμε ότι μία ψήφος
από εδώ, μία από εκεί, νάτος βουλευτής ο κύριος ! Κάτι ήξερε ο Γιώργος Μητσάκης
λαϊκός φιλόσοφος της μπουζουκαρίας που θεσμοθέτησε: « Όταν καπνίζει ο
λουλάς εσύ δεν πρέπει να μιλάς» ο έστιν
μεθερμηνευόμενο .Τουμπεκί ψιλοκομένο!!!
Κατά τα λεξικά, άσυλο θεωρείται ο απαραβίαστος τόπος λόγω του ιερού του χαρακτήρα π.χ το ιερό της
Αθηνάς στη Σπάρτη ή τόπος καταφύγιο των καταδιωκομένων ή χώρος στον οποίον η
πολιτεία δε δικαιούται να εισέλθει χωρίς ειδική άδεια κατά περίσταση π.χ
Πανεπιστημιακό άσυλο. Άσυλο στη νομική του
έννοια, θεωρείται και η προστασία που παρέχεται από την πολιτεία κατόπιν
αιτήσεώς του –και δια ειδικούς λόγους-σε κάποιον, ο οποίος διώκεται για πολιτικούς
λόγους από ξένη χώρα .Ακόμη άσυλο θεωρείται η προστασία που παρέχεται για φιλανθρωπικούς λόγους σε
άστεγους , οικονομικά ανήμπορους, χρόνια ή ανίατα ασθενείς ή άτομα που δεν
μπορούν να συντηρήσουνε τον εαυτό τους. Κατ επέκταση και το καταφύγιο που βρίσκει
κανείς σε ώρα ανάγκης. Λόγου χάρη που αλλού να πάει ένας ναρκομανής να χτυπήσει
μια ένεση με την άνεσή του!!!
Μα στο Πανεπιστήμιο-αγανακτεί καλός μου
φίλος που η κόρη του σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης-το οποίο
ειρήσθω εν παρόδω, θεωρείται από άποψη επιστημονικής επάρκειας, από τα καλύτερα της Ευρώπης-το σωστό να λέγεται!
Εξ άλλου
από μία άποψη, έχει και το δίκιο του ο κ Γιαβρόγλου, ο οποίος θεωρεί ότι οι
φοιτητές ως υπεύθυνοι πολίτες ξέρουν να προστατεύσουν εαυτούς. Μόνο που αυτοί
που παρανομούν δεν είναι φοιτητές, αλλά εξωσπουδαστικά στοιχεία που βρίσκουν
καταφύγιο εκεί και ανενόχλητοι –άσυλο γαρ-απολαμβάνουν τη δόση τους. Και όχι μόνο.
Διότι κάθε φορά που καταλήγουν σε βανδαλισμούς και καταστροφές ή ίσως και
κλοπές τα πληρώνουμε εμείς. Και οι οποίοι φυσικά δεν απολαμβάνουμε των
Υπουργικών προνομίων και δη του παχυλού υπουργικού μισθού.
Γνωστός μου - έχω και τέτοιους γνωστούς, να
τους χαίρομαι!!- χρήστης ουσιών λένε οι κακιές γλώσσες-υποστηρίζει ότι κατά
βάθος πρόκειται για …πανεπιστημιακή έρευνα επί των βλαβερών συνεπειών της
ηρωίνης ή της κοκαϊνης και των άλλων παρεμφερών ουσιών. Τα παιδιά σπουδάζουν τη
χρήση ή την κατάχρηση της πάσης είδους παρανομίας!!! Άρα πρόκειται για
ερευνητικό πρόγραμμα και επομένως στο πανεπιστήμιο που άλλου;
Δε ξέρω πόση εμπιστοσύνη μπορεί να έχει ο
συμπαθέστατος κ. Υπουργός, στην ικανότητα των πανεπιστημιακών συλλόγων, να
αναλάβουν όλα εκείνα τα βάρη, που τους φόρτωσε η εκπαιδευτική πολιτική του 1981,
όπου οι φοιτητές με την κομματική τους κονκάρδα και τις κομματικές τους οδηγίες,
κυβερνούσαν από κλητήρος έως Πρυτάνεως. Ήδη επανέρχεται το παλαιό σύστημα,κατά
το οποίο οι φοιτητές μετέχουν στα όργανα παρά του ότι από όλες τις πτέρυγες της
βουλής κρίθηκε από ανεπαρκές έως επικίνδυνο.
Ωστόσο δεν είναι ούτε αυτό εκείνο που
καταδικάζουμε. Καταδικάζουμε απερίφραστα το ότι κάθε Υπουργός θεωρεί χρέος
του να αλλάξει το υπάρχον και αντί να
έχουμε μια εθνική διακομματική παιδεία που να αντέχει για πολλά χρόνια
αλλάζουμε κάθε φορά για να ικανοποιήσουμε τον εγωισμό μας,
ότι βάλαμε την προσωπική μας σφραγίδα στα… αθλίως
κείμενα ! Αποτέλεσμα Μηδέν από μηδέν= μηδέν εκτός μιας μικρής λεπτομέρειας που
μπορεί-λέω μπορεί-να αφορά και την ψηφοθηρία. Γιατί όχι; Ένα ιδιότυπο άσυλο
επανεκλογής είναι και αυτό.
Σταύρος
Ιντζεγιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου