Δευτέρα 28 Αυγούστου 2017

ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΟΣ 27 / 7 /17

                                                                 Καθ οδον
    
    ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ ΤΟΥ ΚΑΥΣΩΝΑ

   Κι από Αύγουστο χειμώνα – θυμίζω στη γυναίκα μου που παραπονιέται για τη ζέστη.
    Πολύ αισιόδοξο σε βλέπω λέει γελώντας, καθώς το θερμόμετρο δείχνει 38ο  πρωί – πρωί.
    Η πόλη έχει αδειάσει από συνταξιούχους –μαθητές-άνεργους .Πολλά μαγαζιά παραμένουν κλειστά .Τα περισσότερα βέβαια λόγω κρίσεως αλλά και μερικά μια ολιγοήμερης προσπάθειας  για ανάπαυση. Λόγω διακοπών- γράφει η πινακίδα –καθώς η συνήθεια των κλειστών  καταστημάτων, για μερικές ημέρες τη θερινή περίοδο, άγνωστη πριν λίγα χρόνια ,άρχισε να κατακτά και τους εμπόρους. Ξεκουραστείτε πριν κουραστείτε είναι η σοφή συμβουλή !
 Άλλωστε τον Αύγουστο η Ελλάς κοιμάται!!!
  Σκέφτομαι  όμως ,όλους εκείνους τους  άλλους – τους περισσότερους  φευ-που φυλάνε τις Θερμοπύλες του βιοπορισμού «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι» κατά που γράφει ο τύμβος των Θερμοπυλών. Κι ακόμη και πιο πολύ, πως να μη σκεφτείς τους ξωμάχους, την αγροτιά που δίνει τη δική της μάχη, βρέξει χιονίσει στο ανεμοβρόχι ή στην κάψα του καλοκαιριού. Ο τρύγος  στην Αυγουστιάτικη χωραφομάνα.
   Θυμάμαι τον Παλαμά : «Στην εργατιά , στον αγροτιά ,το κρύο, η ζέστη, η πείνα  , οι λύκοι. Άνοιξη μες στην καμαρά μου. Ντρέπομαι για τα πλούτη και για την αρχοντιά μου» Κι αληθινά , γκρινιάζομε εμείς που καθόμαστε με το… «αρκουδίσιον !!!» που λέει απέναντι η κυρά –Τάσαινα, στο φουλ .Άλλη  σύγχρονη πληγή  κι αυτό. Η κατάρα της καλοπέρασης !
  Να κάθεσαι καλοκαιριάτικα με κλειστές τις πόρτες και να μη βγαίνεις έξω, στον ίσκιο βρε αδερφέ, έστω και με 40ο  να χαρούν τα μάτια σου το γαλάζιο του ουρανού, την πρασινάδα  των δέντρων ,την πολυχρωμία του γύρω αισθητού κόσμου, να ανασάνουν οι πόροι  του κορμιού σου τη φύση. Να δοξολογήσεις τον Ύψιστο για την ομορφιά της Δημιουργίας και για τα μάτια που σου έδωσε να τα βλέπεις και να τα χαίρεσαι. Κι εμείς μένουμε  έγκλειστοι της καταναλωτικής κοινωνίας που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο σου αφαιρεί όλα εκείνα που απλόχερα και δωρεάν μπορείς να  απολαύσεις. Μια χούφτα κρύο νερό από μια στάμνα, να δροσιστείς, τρία δάχτυλα να κάνεις το σταυρό σου και μια ντοματοσαλάτα να φας και να χορτάσεις .Όλο τον κόσμο δηλαδή !
    Και να σκεφτείς ότι  παραπονιόμαστε  εμείς στη Πάτρα που σε πέντε λεπτά  βρίσκεσαι από τη θάλασσα στο βουνό. Τέτοια ευλογία θεού που θα τη ζήλευαν πολλές πόλεις.
    Ευλογία – ναι .Στην θαλάσσια ζώνη ο Αγι-Αντρέας  πολιούχος και προστάτης μας. Λίγο πιο πάνω στο λόφο η Παναγιά η Γηροκομίτισσα να σκέπει –απόρθητον τείχος και προστασία. Πως το γράφει ο παρακλητικός κανών: Πατρών σε γινώσκομεν τη φρουρόν από της Μονής  Σου εφορεύουσαν ασφαλώς  και από κινδύνων ρυομένην και λαόν και πόλιν και πάσαν περίχωρον
   Και μιλάμε ; Γκρινιάζουμε ; Ανικανοποίητοι εν παντί και πάντα. Χειμώνας δε μας αρέσει. Κρύο – βροχή-αγιάζι. Καλοκαίρι –ζέστη- καύσωνας, πάλι με την γκρίνια μας.
   Κι όμως το καλοκαίρι είναι η πιο βολική εποχή. Χορταίνεις με ένα τίποτε. Ντύνεσαι με ότι σου τύχει. Κοιμάσαι όπου να `ναι. Ξεκουράζεις τα μάτια  σου στο  απέραντο γαλάζιο του ουρανού που στην Ελλάδα  έδωσε ο Θεός το προνόμιο να απλώνεται πλούσιο στις χιλιάδες αποχρώσεις του γαλάζιου. Ακόμη περισσότερο στην Πάτρα που ο Πατραϊκός ζωγραφίζει κάθε στιγμή θεσπέσιους πίνακες με ένα αποξεχασμένο ψαροκάικο ή ένα  καράβι που έρχεται από το βάθος του ορίζοντα.
   Πριν μισό μόλις αιώνα , ίσως κάτι παραπάνω, δεν είχαμε ψυγείο , δεν είχαμε κλιματισμό, δεν είχαμε τηλεόραση, πολλοί ούτε ραδιόφωνο. Πλυντήριο; Σκάφη. Μοσχοβόλαγε η μπουγάδα της μάνας. Είχαμε  μια στάμνα που κράταγε το νερό δροσερό και μαγκάλι τον πολύ χειμώνα. Τη κλούβα για το φαγητό που περίσσευε. Περίσσευε ;Δε νομίζω, ούτε που έφτανε καλά – καλά και είμαστε ευτυχισμένοι.
   Ευτυχισμένοι – ναι. Σήμερα ζούμε τη δυστυχία της αφθονίας και του καταναλωτισμού που μας κρατά όμηρους στην παγίδα του ψευδαιμονισμού και όχι μόνο .Μας παρασέρνει σαν άχυρα στον άνεμο.
   Προχτές στην Ευαγγελίστρια ,φίλος γύρισε να φύγει στο «Πάτερ ημών»
  -Που πας- απόρησα. Δεν τελείωσε η λειτουργία.
  -Αργεί. Θέλω να πάω για  μπάνιο !!!
   38ο πρωί –πρωί .Θα τρελαθούμε ή τάχα έχουμε τρελαθεί προ πολλού και η ζέστη είναι μια πρόφαση των ημερών .Έτσι για να έχουμε και τη συνείδησή μας τακτοποιημένη ;   

                               Σταυρος Ϊντζεγιάννης

Δεν υπάρχουν σχόλια: