Δευτέρα 28 Αυγούστου 2017

ΝΩΜΗ 29 / 7 / 17

                                                                    ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
   ΒΡΥΞΕΛΕΣ – 1. E. EΝΩΣΗ

   
   Βρυξέλες .Εδώ χτυπά η καρδιά της Ευρώπης. Μιας Ευρώπης που προσπαθεί να αφομοιώσει τα ετερόκλιτα και συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. Μιας Ευρώπης όπου άνθρωποι με διαφορετική ιστορία, διαφορετική γλώσσα, διαφορετικές παραδόσεις και καταβολές προσπαθούν να επιτύχουν ένα κοινό βηματισμό, χωρίς όμως και να αρνηθούν το παρελθόν τους ή να χάσουν την ανεξαρτησία τους ή το δικαίωμα στην αυτοδιάθεσή τους !
    Διαφορετικές κοινωνίες  που ισορροπούν στην προσπάθεια της επιβίωσης. Οι πλούσιοι και οι φτωχοί. Οι επώνυμοι και οι ανώνυμοι. Οι λευκοί και οι μαύροι. Και οι μαντήλες .Θεέ μου πόσες μαντήλες. Κάποιοι που κοιμούνται στα μεταξωτά σεντόνια μιας σουίτας κάποιου μεγαλόσχημου ξενοδοχείου και κάποιοι που κοιμούνται στα πεζοδρόμια-κατά κανόνα άστεγοι μετανάστες .
  Βρυξέλες :Η κοινωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από την καθαρίστρια κάποιου πολυώροφου κτηρίου –κατά κανόνα  μαύρη -οι λευκοί δεν κάνουν τέτοιες  δουλειές-
μέχρι τους πεντ`έξη στην κορυφή της πυραμίδας. Αυτούς τους λίγους που αποφασίζουν για τους πολλούς.
  Ανάμεσα σ` αυτά τα δύο άκρα υπάρχει ένας κόσμος -λένε για πιο πολλούς από 10 χιλιάδες -λευκοί και έγχρωμοι,  προϊστάμενοι ή υφιστάμενοι  που συνωθούνται σε κάποια από τα αμέτρητα γραφεία  της πολυδαίδαλης γραφειοκρατικής μηχανής, τρέχουν  να χτυπήσουν κάρτα και να στηθούν μπροστά στον υπολογιστή τους η πλάι στον εντολέα προϊστάμενό τους.
  Υπάρχουν ακόμη οι Ευρωβουλευτές –γραφείο, διαμέρισμα, γραμματέα, ταξίδια μέχρι και κομμωτήρια και σπα και γυμναστήρια για τις κυρίες όλα δωρεάν-η πιο σωστά όχι δωρεάν, αλλά πληρωμένα από εμάς-εσάς, εμένα!!!
   Συντάσσουν υπομνήματα κατευθυνόμενα από την πολιτική του κράτους που εκπροσωπούν, ανταλλάσουν γνώμες-μυστικές πληροφορίες- τηλεφωνήματα και πάνε για δείπνο με ήσυχη  συνείδηση ότι  αξίζουν τα λεφτά που τους πληρώνουμε.
-        Αξίζουν; Αυτό είναι μια άλλη ιστορία!!
   Υπάρχει ακόμη η κοινωνία των ανωτέρων διπλωματών. Τον πρόεδρο της Ε.Ε, τον κεντρικό τραπεζίτη, τον πρόεδρο της κομισιόν, του Γιουρογκρούπ –του Γιουρογόρκιν και των αμέτρητων  προέδρων και προϊσταμένων των επίσης αμέτρητων υπηρεσιών που συγκροτούν αυτό το αδηφάγο τέρας  που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση ή για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι της Γερμανικής Ευρώπης του Δ! Ράιχ! Μπορεί  έτσι, μπορεί και όχι. Πολιτική είναι άλλα να λες , αλλά να γράφεις και άλλα να εννοείς. Εδώ βρίσκεται η πλήρης εφαρμογή της
  Αυτοί οι ανώτεροι διπλωμάτες τραπεζίτες, χρηματιστές, μεσάζοντες, ακόμη και… κατάσκοποι συγκροτούν μια ιδιαίτερη κοινωνική κάστα. Είναι αυτοί που κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς  φτωχότερους! Τους βλέπεις- όσο μπορείς να τους διακρίνεις μέσα στο πλήθος των γραμματέων  και  των σωματοφυλάκων τους-κυκλοφορούν με τις πολυτελείς λιμουζίνες τους, με τον απαραίτητο χαρτοφύλακα και την ιδιαιτέρα τους που αποτελεί κι αυτή μιαν ιδιαιτερότητα. Μιλάει κατ` ελάχιστον όριο  5-6 γλώσσες, λικνίζεται σε γόβες στιλέτο και ντύνεται σαν μοντέλο για πασαρέλα –τελευταία μόδα Υβ Σαιν Λωράν ή Κούτσι- ερμηνεύοντας με θρησκευτική ευλάβεια το «βλέπε, άκου, μη μιλάς» Στα καθήκοντά της να ικανοποιεί και την τελευταία επιθυμία του προέδρου της –ο Θεός της -και αποτελεί –λένε οι κοσμικές κουτσομπόλες, τη μεγάλη απειλή της οικογενειακής γαλήνης  του προέδρου. Ασήμαντες λεπτομέρειες! Άλλωστε και η σύζυγος δε χάνει τον καιρό της. Στα συζυγικά της καθήκοντα, η παρουσία της στις κοσμικές – αφές και επαφές –μεταξύ κομμωτηρίων και δείπνων- της παραδιπλωματίας . Η διπλωματία έλεγε ο Ναπολέων, δεν ασκείται στα γραφεία των διπλωματών, αλλά στις …κρεβατοκάμαρες .
  Ένας  ολόκληρος , ετερόκλητος κόσμος προϊστάμενοι και υφιστάμενοι –λευκοί, έγχρωμοι, γηγενείς ή μετανάστες,  που ζει, κινείται, επιβιώνει με τα …λεφτά μας !Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις αν το πραγματικό τους ενδιαφέρον είναι να σωθεί η Ενωμένη Ευρώπη ή η δική τους πλουσιοπάροχα αμειβόμενη καρέκλα και ο χλιδάτος τρόπος ζωής με το ονόρε της .Αν κατά κάποιο μαγικό τρόπο διαλυότανε- θεός φυλάξει!- η Ε.Ε την άλλη ημέρα όλοι αυτοί θα μένανε στον δρόμο, τρόπος του λέγειν διότι σίγουρα  έχουν εξασφαλίσει το μέλλον  των παιδιών αλλά και των …δισέγγονών τους. Εκείνοι που θα πληρώνανε το… μάρμαρο είναι οι απλοί υπάλληλοι του καθημερινού μεροκάματου.  Όλοι αυτοί οι υπάλληλοι –οι πληβείοι- που τρέχουν  να προλάβουν το ωράριο για το γραφείο  σε ένα από τα πολυώροφα -30 μπορεί και περισσότερους ορόφους-και να διεκπεραιώσει την αλληλογραφία ή τα λογής έγγραφα. Την τροφή δηλαδή αυτού του σύγχρονου Μινώταυρου που λέγεται  Ευρωπαϊκή Ένωση!
Σταύρος Ιντζεγιάννης
  






Δεν υπάρχουν σχόλια: