ΚΑΘ ΟΔΟΝ
O
ΠΛΟΥΣΙΟς ΝΕΟΣ
Και ιδού νεανίσκος προσήλθεν τω Ιησού και είπεν Αυτώ, Διδάσκαλε αγαθέ τι αγαθόν ποιήσω ίνα
έχω ζωήν αιώνιον;
Ο δε είπεν αυτώ τι με
λέγεις αγαθόν; Ουδείς αγαθός ει μη εις, ο Θεός. Ει δε θέλεις εισελθείν εν τη ζωή τήρησον τας εντολάς
Λέγει Αυτώ ποίας; Ο δε
Ιησούς είπε: Ου φονεύσεις, ου μοιχεύσεις, ου κλέψεις, ου ψευδομαρτυρήσεις Τίμα
τον πατέρα και την μητέρα και αγαπήσεις
τον πλησίον ως εαυτόν. Λέγει Αυτώ ο νεναίσκος
πάντα ταύτα εφυλαξάμην εκ νεότητός μου τι έτι στερώ
Έφη
αυτώ ο Ιησούς ει θέλεις τέλειος είναι
ύπαγε πώλησον τα υπάρχοντά σου και δος πτωχοίς (Ματθαίος ιθ)
Δύσκολα μας βάζεις Κύριε. Μεγάλος ο
προβληματισμός. Μας πετάς μεσοπέλαγα και μας ζητάς «Κολυμβήστε για να σωθείτε»
Δεν έχουμε τη δική σου δύναμη. Αδύναμα-ανθρωπάκια με την πρώτη δυσκολία λυγάμε.
Λέγει Αυτώ ο νενίσκος. Κύριε όλες τις εντολές
τήρησα από τα νιάτα μου :Δεν εφόνευσα
-Δε φτάνει.
-Δεν έκλεψα. Είμαι ενάρετος, το γνωρίζεις.
-Δεν αρκεί να μην κλέψεις για να μπεις στην
αιώνιο ζωή.
-Δεν μοίχευσα Κύριε άμωμος στέκομαι ενώπιόν
Σου κι ας μπήκα στον πειρασμό κι ας μου δόθηκαν οι ευκαιρίες. Δεν είναι σύμφωνο
με τις εντολές Σου αυτό;
-Είναι λίγο δε φτάνει.
-Κύριε μάρτυς μου ο Θεός δεν ψευδομαρτύρησα
επ` ουδενί λόγω. Δε φτάνει ως απόδειξη της αρετής μου;
-Αυτό το κάνει ο καθένας.
-Τιμώ τον πατέρα μου και τη μητέρα μου Κύριε
σύμφωνα με τις εντολές.
-Χρέος σου είναι μην επαίρεσαι Δε φτάνει να
τιμάς τους γεννήτορές σου. Εντολή ναι, αλλά λίγη για να κερδίσεις την αιώνιο
ζωή.
-Μα αγαπώ και τον πλησίον ως εαυτόν. Δεν
τον αδικώ, δεν τον κακολογώ .Τι άλλο μου
ζητάς Κύριε ;
- Καλώς τηρείς τις εντολές, αλλά δεν αρκούν.
Άλλα τα μέτρα και τα σταθμά. Δεν είναι εύκολος ο δρόμος γα να τον αντέξεις
φορτωμένος τα πλούτη σου. Δυσβάστακτο το βάρος. Δεν αντέχεται. Πήγαινε πούλησε
τα υπάρχοντα σου και μοίρασέ τα στους πτωχούς.
- Μα Κύριε κόπιασα να τα αποκτήσω Πάλεψα.
Ίδρωσα. Μάτωσα. Στερήθηκα όλες τις χαρές που είχαν οι άλλοι. Δεν χαρτόπαιξα. Δεν
ξενύχτησα με γυναίκες. Δε μέθυσα. Δε σπατάλησα. Δεν επικαλέστηκα το όνομά σου
επί ματαίω. Περπάτησα ώρες και
χιλιόμετρα για να αποκτήσω αυτή την περιουσία. Δεν κατέφυγα σε τοκογλυφίες. Δεν
αδίκησα μήτε τον φτωχό, μήτε τη χήρα, μήτε το ορφανό. Δώρισα στις εκκλησίες
σου. Σε ιδρύματα. Μου ζητάς κι άλλα ;
- Δε φτάνουν αυτά. Καλώς έπραξες. Όμως άλλο
σου ζητάω. Δε μπορείς να μπεις στο δρόμο μου κουβαλώντας περιουσίες. Μοίρασέ
τις
-Κύριε να πάρω τη γούνα μου τουλάχιστον, να μη
κρυώνω.
-Όχι. Άλλοι δεν έχουν ούτε ένα μανδύα. Μεγάλο
το βάρος της για να το κουβαλήσεις
- Να πάρω τουλάχιστον τις μπότες μου ; Πως θα
περπατήσω ; Θα ματώσουν τα πόδια μου. Δεν είμαι μαθημένος. Να πάρω ένα στρώμα να
ξαπλώνω τα βράδια. Ένα δισάκι με τρόφιμα, γεμάτες οι αποθήκες μου .
-Δε γίνεται. Είναι μεγάλα τα βάρη. Από την
ψυχή σου κρέμονται όλα αυτά. Δε μπορεί να τα αντέξεις.
- Κύριε έχω μιαν αγάπη παιδική. Πως να την απαρνηθώ; Έχω
φίλους που μ` αγαπούνε.
- Απαρνήσου τα όλα .Ρακένδυτος θα μ`
ακολουθήσεις. Είναι ευκολότερο να περάσει μια τριχιά απ΄ την τρυπούλα της
βελόνας παρά ο πλούσιος να μπει στη βασιλεία των ουρανών. Χάρισέ τα στους φτωχούς. Πάρε το ραβδί σου
και έμπα στην πορεία μαζί μου. Μακρύς ο
δρόμος. Ανηφορικός. Δύσβατος. Στενωποί, φράχτες, εμπόδια, πειρασμοί. Όμως εκεί
που σε οδηγώ σε περιμένουν περισσότερα ,
πιο σίγουρα, πιο αιώνια πλούτη. .Δεν άκουσες το λόγο. Ουκ επ` άρτω μόνον
ζήσεται άνθρωπος. Σου ζητώ να στερηθείς την τροφή του κορμιού για να χορτάσεις την τροφή της ψυχής. Σου ζητώ να απαρνηθείς τα πρόσκαιρα για να κερδίσεις τα αιώνια.
-----
Ακούσας δε ο νεανίσκος τον
λόγον απήλθε λυπούμενος. Ην γαρ έχων
κτήματα πολλά σημειώνει ο Ευαγγελιστής (Ματθαίος ιθ)
Δεν
είναι ο μόνος Κύριε. Φεύγουμε όλοι μας. Δύσκολος ο δρόμος Σου. Τρομάζουμε.
Συνηθίσαμε τη καλοπέραση. Μας αρέσει να σου ζητάμε. Αρνούμαστε όταν μας ζητάς.
Δεν απαρνείσαι εύκολα την καλομαθημένη
ζωή σου. Αναβάλουμε κάθε τόσο την απόφαση να Σε ακολουθήσουμε. Μόνο Εσύ μπορείς
να ανέβεις στο Σταυρό. Εμείς ;
Σταύρος Ιντζεγιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου