ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
Η ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ
«Κορόιδο Μουσολίνι κανείς σας δε θα μείνει ακόμη και στη Ρώμη θα υψώσουμε σημαία Ελληνική». Έτσι τραγουδώντας και κάνοντας το σταυρό μας πήγαμε να υπερασπιστούμε για μια ακόμη φορά « Του Χριστού την πίστη την Αγία και της πατρίδος την ελευθερία » !
« Εδώ θα μείνουμε και δε θα υποχωρήσουμε σπιθαμή και θα νικήσουμε» τηλεφωνεί στον αρχιστράτηγο, ο Κατσιμήτρος (διοικητής της 8ης Μεραρχίας που σήκωσε όλο το βάρος της επίθεσης και εξευτέλισε τα 6 εκατομμύρια λόγχες που θα σκίαζαν τον ουρανό κατά το διάγγελμα του Μουσολίνι στον Ιταλικό λαό) . Και ο Δαβάκης που διοικεί το απόσπασμα Πίνδου στη Σαμαρινα Κραυγάζει θα τους μαντρώσω τους Ιταλούς!
Πως όμως είδαν οι Ιταλοί τον πόλεμο του`40; Ποιά ήταν η άλλη πλευρά του λόφου ;
Από το βιβλίο του Γκράτσι «Η αρχή του τέλους» μαθαίνουμε
ότι μετά την άρνηση του Μεταξά (allors c`est la guerre)το περίφημο ΟΧΙ στο τελεσίγραφο της Ιταλίας ,όταν έφευγε, ο Μεταξάς του είπε : «Είστε πιο δυνατοί» και ύστερά από λίγο πρόσθεσε «αλλά είμαστε πιο αποφασισμένοι». Ντράπηκα γράφει ο Γκράτσι μπροστά στην αξιοπρέπεια αυτού του ανθρώπου που έδειχνε αποφασισμένος να πεθάνει για την πατρίδα του!
Εξ άλλου από το ημερολόγιο του Τσιάνο (γαμπρός του Μουσολίνι και υπουργός των εξωτερικών.(Τον εκτέλεσαν το 1943γιατί πρότεινε να συνθηκολογήσουν ) το οποίο δημοσιεύθηκε το 1980 μαθαίνουμε ότι στο πολεμικό συμβούλιο πριν από την επίθεση, όλοι διαβεβαίωναν τον Ντούτσε, ότι οι έλληνες δεν είχαν ηθικό.
Τζακομότι (Τοποτηρητής της Αλβανίας): Σας βεβαιώνω ότι οι Έλληνες έχουν χαμηλό ηθικό γιατί είναι δυσαρεστημένοι από τη δικτατορία Μεταξά.
Σοντού (αρχιστράτηγος της επίθεσης κατά της Ελλάδας) Έχουμε 70 χιλιάδες αλπινιστές και μόνο 30 χιλιάδες οι Έλληνες. Μου αρκούν δύο εβδομάδες να φθάσω στην Αθήνα . Οι αξιωματικοί και οι στρατιώτες μου ανυπομονούν να επιτεθούν !
Πράσκα (αντικατέστησε τον Σοντού μετά από ένα μήνα αποτυχιών για να αντικατασταθεί και αυτός από τον Καβαλέρο που και αυτός αντικαταστάθηκε -τελικά αυτοκτόνησε- από τον ίδιο τον Μουσολίνι που ανέλαβε την εαρινή επίθεση η οποία κατάληξε σε φιάσκο) :Οι Έλληνες θα μας υποδεχθούν ως σωτήρες.
Ο Γκράτσι επιστρέφοντας από την Αθήνα, βεβαίωνε πως η εσωτερική κατάσταση στην Ελλάδα είναι πολύ κακή και κάθε πληροφορία για Ελληνική αντίσταση είναι πυροτέχνημα
Παρ όλα αυτά ο Τσιάνο γράφει στις 18 Νοεμβρίου όταν έπεσε η Κορυτσά «Δε σημαίνει ότι χάσαμε τον πόλεμο, αλλά οι Έλληνες θα κάνουν την κατάληψη της Κορυτσάς σημαία τους. Ο Ντούτσε, απαγορεύει να προσπαθήσουμε μέσω της Γερμανίας να συμμαχήσουμε με τη Γιουγκοσλαβία. Θέλει να εκδικηθεί προσωπικά τους Έλληνες, που τόλμησαν να του αντισταθούν !!!
Σόριτσε (Υπουργός) τηλεφωνεί από το μέτωπο :Χάσαμε το Πόγραδετς οι Έλληνες μας διέλυσαν!
Διαβάζοντας προ ημερών την άποψη των Ιταλών για τον πόλεμο του `40, διάβαζα την εξομολόγηση ενός Ιταλού στρατιώτη της μεραρχίας Τζούλια ,( των αλπινιστών που κατέλαβαν τις πρώτες ημέρες το πέρασμα στη Σαμαρίνα, που υπερασπιζότανε ο Δαβάκης) « Δεν είμαστε δειλοί. Πολεμήσαμε γενναία, αλλά δεν πιστεύαμε. Ο Μουσολίνι μας είχε φανατίσει, αλλά δεν κατάφερε να μας πείσει ότι αυτός ο πόλεμος άξιζε να γίνει. Αντιμετωπίζαμε στρατιώτες σαν κι εμάς που πολεμούσαν με νύχια και με δόντια να σώσουν τα χώματά τους, την οικογένειά τους, τις περιουσίες τους .Πολεμούσαν γαντζωμένοι στις ρίζες τους απ` όπου δεν μπορούσες να τους αποκόψεις. Όταν πιάσαμε κάποιους αιχμαλώτους, ντρεπόμαστε να τους κοιτάξουμε στα μάτια. Αυτοί πολεμούσαν να σώσουν την πατρίδα τους, ενώ εμείς δεν ξέραμε γιατί πολεμούσαμε» Εξ άλλου, άλλος διαβεβαίωνε αποχαιρετώντας τους δικούς του «Είναι υπόθεση δύο εβδομάδων για μας»
Ένας Ιταλός ιερωμένος που ακολουθούσε τον στρατό, εξομολογήθηκε σε Έλληνα φοιτητή χρόνια μετά « Δίσταζα να προσευχηθώ στη Μαντόνα να βοηθήσει το στρατό μας, γιατί ήξερα ότι κάναμε ένα έγκλημα. Τι να προσευχηθώ; Βοήθησέ μας να στραγγαλίσουμε έναν ανήμπορο;» Κι άλλος: « Τι ζητούσαμε στην Ελλάδα; Τα πλούτη που δεν είχε;»
Βέβαια όλα αυτά λέγονται κατόπιν εορτής. Όταν πια είχαν χάσει τον πόλεμο .Αλλά έστω και έτσι, αξίζει να δούμε τι έλεγαν οι Ιταλοί στην άλλη πλευρά του λόφου!
Σταύρος Ιντζεγιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου