ΕΝ
ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ !!
Σπάνια
να πέρασε καρναβάλι τόσο αδιάφορα που να ξεχάστηκε από την άλλη μέρα μ` αυτό τόσο
γρήγορα λες και το… βαρεθήκαμε. Όλα κλειστήκανε στο θαυμάσιο ελεγείο της
επόμενης ημέρας που έγραψε ο Δημ. Αβραμίδης στη στήλη του στη ΓΝΩΜΗ 12 / 3.
Το καρναβάλι όμως για την Πάτρα δεν είναι- δεν πρέπει να
είναι-μια εκδήλωση που να περάσει τόσο γρήγορα ασχολίαστη
Πέτυχε είπανε.. Πέτυχε λέω κι εγώ… αλλά. Ο δαίμονας
μου τραβάει τ` αφτί κι επιμένει: Αλλά!!!
Η Πάτρα για μια κόμη φορά, έβαλε τη σφραγίδα της στο καρναβαλικό «λίμπρο ντ
όρο» που την έχει καθιερώσει πρωτεύουσα του Καρναβαλιού. Οι χιλιάδες των επισκεπτών το επιβεβαίωσαν.
Από οικονομικής πλευράς πετύχαμε. Έπεσε χρήμα
και διαφημίστηκε και η πόλη ως
«κατεντράλ ντε καφέ» Η Ρήγα Φεραίου είχε απ` όλα. Χορό, τραγούδι, ξεφάντωμα,
πήδημα, εμφάνιση και εξαφάνιση. Το πραγματικό μπουρμπούλι ήταν εκεί !
Πέτυχε και σαν οργάνωση ; Μάλλον ναι. Η
τροχαία πήρε άριστα. Η αστυνομία δικαίωσε τη ρήση της κ. Γεροβασίλη που είπε
ότι όλα βαίνουν καλώς. Ένστολο άριστα με τόνο.
Καλά
τα πήγε και ο Δήμος. Και άρματα έφτιαξε και κόσμο-έβγαλε στον δρόμο και με τους
επισήμους στην εξέδρα να χειροκροτούν – έρχονται και εκλογές γαρ-και
συνεντεύξεις δώσανε οι άνθρωποι και η συμπολίτευση έκανε το κομμάτι της και η αντιπολίτευση, έκανε κι
αυτή την αντιπολίτευσή της και όλα καλά
και ωραία και άρα ;
Άρα ο δαίμονας μέσα μου επιμένει :Ωραία
…αλλά!
Αλλά μου εξηγεί το καρναβάλι έχει χάσει την ουσία του. Την
Πατρινή του ουσία. Το καρναβάλι στέγνωσε!!!
Πετυχαίνει – το γράφουμε παραπάνω-οικονομικά.
Πετυχαίνει διαφημιστικά, προβάλλεται,
ακούγεται .Αλλά !
Αλλά είναι στεγνό από σάτιρα, από χιούμορ,
από πνεύμα. Του λείπει εκείνο το περίφημο «Αττικόν άλλας» που λέγαμε οι παλαιοί
των ημερών. Του λείπει το μπριλάντε χιούμορ ( δεν ξέρω πως γράφεται
Γαλλικά γιατί 8 τάξεις συνέχεια 12 μου βάζανε ).Εκείνο το
σπιρτόζο το ανάλαφρο που όμως δαγκώνει. Το σπουδαιότερο μετράει, ζυγίζει,
κρίνει και κατακρίνει ή επιβραβεύει. Και μερικές φορές σπάει και κόκαλα!
Δεν είμαστε το Ρίο της Βραζιλίας με εκείνες
τις θεοτσίτσιδες -Παναγιά μου!- που τις κοιτάς να κουνιούνται σαν βάρκα γιαλό
και μετά βλέπεις δίπλα σου το στεφανάκι σου με τα 112 κιλά της- και σού `ρχεται
να αυτοκτονήσεις.!
Ούτε είμαστε στη Βενετία με του Δόγηδες και
τους Μάγιστρους και τις κοντέσες με τις πουδραρισμένες περούκες Εμείς είμαστε Έλληνες. Φτωχοδιάβολοι
μεν , πνευματώδεις δε! Ψοφάμε για διακωμώδηση. Για καλαμπούρι και κριτική. Και
δεν κάνουμε διάκριση. Κυβέρνηση, αντιπολίτευση, πολιτική και πολιτικοί. «Όρμα του, του τάδε και του δείνα, του προβεβλημένου και του
κηφήνα» !!!
Τι είναι ή μάλλον τι ήτανε το καρναβάλι;
Ευκαιρία να τους τα ψάλλουμε. Παλαιά δεν υπήρχαν πολιτικοί ή εξουσία –ακόμη
χειρότερα- που να μην έτρεμε τον
καρνάβαλο της Πάτρας. Πετάγαμε τη σκούφια μας να κρίνουμε τον τάδε και τον
δείνα κι ας κάναμε κι εμείς τα ίδια αν μας δινότανε η ευκαιρία. Έχουμε στο αίμα μας τη σάτιρα. Αιώνιοι Σουρήδες όλοι
μας.
Τι γίνεται σήμερα; Ποταμός από χιλιάδες
νεαρούς που τρέχουν πάνω κάτω γελάνε, χορεύουν πηδάνε –χοροπηδάνε εννοώ μην το
πάρετε αλλιώς-και ξεφαντώνουν. Ζουν το καρναβάλι – ναι. Εμείς οι άλλοι βλέπουμε
δυο τρία άρματα στην αρχή και μετά σκυλοβαριόμαστε. Κάποτε γελούσαμε, γιατί η
σάτιρα έβγαζε για λογαριασμό μας τα απωθημένα μας ενάντια στη εξουσία ή τους
άρχοντες ή τη πλουτοκρατία ( έτσι Δήμαρχε; ).
Σήμερα ή είσαι κορυβαντιών εντός παρελάσεως
ή είσαι απέξω και σκυλοβαρυέσαι.
Το καρναβάλι είναι μόνο για αυτούς που
συμμετέχουν στη παρέλαση και το γλεντάνε.
Άρα το καρναβάλι έγινε μια εμπορική γιορτή αλλά έχασε
το αληθινό καρναβαλικό της το
πνεύμα .Το αλατοπίπερο. Και με …μπαρδόν δηλαδή
Σταύρος Ιντζεγιαννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου